|
Od odprowadzania do domu i ciężkich rozmów, do oglądania występów w wieczorowych kreacjach. Od nieśmiałego dotyku i upijania się, do zostawiania na noc i budzenia u Twojego boku. Teraz śpimy na krawędzi, kurczowo trzymając coś, czego nie potrzebujemy. Och, to złudzenie w naszych głowach powali nas na kolana. Więc dalej, odpuśćmy, niech będzie tak jak ma być. Wszystko co zniszczone niech rozwieje delikatny wiatr. Kiedyś wiedziałam kim jestem, zabawne jak nasze odbicia się zmieniają, gdy stajemy się kimś innym. Myślę, że to czas by odejść. Próbujemy zmieścić moją dłoń w Twojej, choć wiemy, że ona tam nie pasuje. Nie ma siły na Ziemi, która by sprawiła, że wszystko byłoby dobrze. Próbujemy wepchnąć ten problem na szczyt, choć jest zbyt ciężki by go utrzymać. Myślę, że to moment by pozwolić mu się ześlizgnąć, więc dalej, odpuśćmy...
|
Dodaj komentarz
