 |
|
` Chciałabym, żeby kiedyś ktoś tak na mnie czekał, że z tej wielkiej tęsknoty nie mógłby zasnąć. `
|
|
|
|
` I jeżeli całujemy się aż do bólu - jest to słodycz, a jeżeli dusimy się w krótkim, gwałtownym, wspólnie schwyconym oddechu - ta sekundowa śmierć jest piękna. `
|
|
|
|
` Za każdym razem, gdy wydaje mi się, ze chociaż trochę zaczynam mieć pewne rzeczy w dupie, wszystko musi mi się r o z p i e r d o l i c w drobny mak i utwierdzić mnie w przekonaniu, ze jednak nie, ze nadal cierpię z tych samych powodów. `
|
|
|
|
` Zdejmij tę suknię, mała.. noc taka krótka, popatrz zaraz świt. `
|
|
|
|
` nie czuję, że jestem. `
|
|
|
|
` nienawidzę kiedy mi zależy. Wolę kiedy jest mi wszystko jedno. `
|
|
|
|
` Zostaw na później wszystko, co mówiłeś przed chwilą . Tylko patrz i spojrzeniem wyznawaj mi miłość. `
|
|
|
|
` choć czuję że nie daję Ci szczęścia, chce całe życie tulić Cię gdy problemy zaczną nękać. `
|
|
|
|
` Mam być do przesady pruderyjna, kokieteryjnie zalotna, zalotnie figlarna, figlarnie ponętna, ponętnie erotyczna, erotycznie niezaspokojona, a wtedy on zwróci na mnie uwagę. Nie daje mi jednak spokoju zasadnicze pytanie: dlaczego to ja mam być taka, śmaka i owaka, aż do erotycznie niezaspokojonej? Dlaczego to ja muszę robić z siebie idiotkę, żeby on zobaczył we mnie kobietę? A on? Czy nie może tak po prostu podejść, spojrzeć mi głęboko w oczy i czule wyznać: „od pierwszego spojrzenia zwróciłem na ciebie uwagę”? `
|
|
|
|
` Właściwie wciąż jestem tą samą dziewczynką której zdjąłeś majtki. ale już więcej nie nabiorę się na te tanie chwyty jak miłość śmierć prawda i pisanie wierszy. `
|
|
|
|
` Nie wiem, czy chcę, żeby ludzie wiedzieli, że ja tak bardzo czuję. Nie chcę ludziom pokazywać, że się czasami boję, że mam swoje strachy, słabości, bo mogą powiedzieć – aha, to ty jesteś zwyczajna... I machną na mnie ręką. Więc czasami lepiej nie mówić – niech sobie myślą że jestem „stalową damą”. Najważniejsze, żeby przed sobą nie udawać. `
|
|
|
|
` A może szczęśliwe zakończenie to pewność, że mimo wszystkich nieodebranych telefonów, złamanych serc, błędnie zinterpretowanych znaków, cierpień i wstydu.. nie straciło się nadziei. `
|
|
|
|
Dodaj komentarz
