Gdy byłam mała dziewczynką wmawiano mi że życie jest takie piękne że nic innego nie może się zdarzyć że ta rzeczywistość zawsze będzie tak dziecinnie prosta. Właśnie to mi wmawiano a teraz sama nie wiem jak żyć i czy mam płakać i przyklejać tą pierdoloną maskę tak zwanego "szczęścia" i mówić wszystko jest zajebiście
I czasem przychodzi taki moment w życiu człowieka,że trzeba zrezygnować, zapomnieć, pójść na przód. Nieważne jak cholernie by Ci zależało , jak trudne by to było. Tak po prostu trzeba.