|
I have been patient, but slowly I'm losing faith
|
|
|
wiesz, temu jednemu mężczyźnie chciałabym dać, tak zwyczajnie, tak najzwyczajniej w świecie - jak podarek imieninowy czy urodzinowy - całe moje życie. bez reszty. chciałabym być z nim i podróżować z nim, i czekać na niego wtedy, kiedy nie mógłby mnie ze sobą zabierać. chciałabym dla niego utrzymywać dom w czystości i robić zapasy na zimę, kompoty, konfitury, marynować grzyby, kwasić ogórki, butelkować szczaw, pomidory, kisić kapustę i inne wspaniałości. chciałabym mu zrobić na drutach albo na szydełku długi, długi ciepły szalik i ciepły sweter, i ciepłe rękawiczki, i ciepłą czapkę, i bardzo ciepłe skarpety, i w ogóle.
|
|
|
'-Powiedz mi, jaki dzień jest dla Ciebie najbardziej nieszczęśliwy?
- Każdy, który minął'
|
|
|
Pyta mnie, czy jestem szczęśliwa. Nie wiem, co odpowiedzieć. jak leżę obok niego, to tak. A poza leżeniem obok niego, to nie wiem.
|
|
|
“ Nie wiedziałem, że się zagubiłem, dopóki mnie nie odnalazłaś. Nie zaznałem uczucia samotności aż do pierwszej nocy, którą spędziłem w łóżku bez ciebie. Jeśli coś mi się w życiu udało, to tylko dzięki tobie. Czekałem na ciebie. ”
|
|
|
Sam już nie wiem jakie światy i jakich Bogów winić za brak Ciebie.
|
|
|
'Oczy przeważnie otwierają się dopiero wtedy, kiedy do niektórych rozdziałów naszego życia zamykają się drzwi.'
|
|
|
Przeliteruj, proszę, moje życie. Popraw wszystkie błędy mojego istnienia. Tam, gdzie brakuje w nim ciepła — rozpal płomień; tam, gdzie brakuje w nim szczęścia — wstaw siebie.
|
|
|
zapamiętaj dzień, w którym odnalazłeś sens
|
|
|
To my piękni, młodzi, niewyspani
|
|
|
|