 |
myślisz, że ludzie Cię nienawidzą, nie tolerują, pomiatają Tobą. tak, masz rację. ale robią tak, ponieważ czegoś Ci zazdroszczą. / tonatyle
|
|
 |
jestem jedną z tych kobiet, które cieszą się z własnej sympatii i dobroci. wolę życzyć komuś dobrze niż siać nienawiść gdzie popadnie. / tonatyle
|
|
 |
Człowiek może przeżyć bez wody trzy dni. Bez jedzenia - dwa tygodnie. Bez sensu - całe życie. / net
|
|
 |
jakaś niewielka cząstka mnie nie lubi zmian. jednak druga, znacznie większa, marzy o wielu zmianach, pełnym barw życiu, przygodach, wycieczkach i rozrywce. dużo bym dała, żeby moje życie odwróciło się o 180 stopni. / tonatyle
|
|
 |
nie chcę nikogo smucić, ale od jakiegoś czasu sama jestem chodzącą rozpaczą. / tonatyle
|
|
 |
zanim naprawdę się ułoży, przejdziesz bardzo intensywny trening. / tonatyle
|
|
 |
Postanowienie noworoczne: przeżyć w 2016. / tumblr
|
|
 |
coś jak z filmu, my na ulicy, Ty po jednej stronie i ja po drugiej, zero w sumie reakcji, ciekawe czy tylko mi nogi zrobiły się z waty, gdy na siebie wpadliśmy, nie spodziewałeś się, co? pewne spojrzenie w swoją stronę i automatyczne łzy w oczach, bo 19 luty 2014 roku, czyli prawie dwa lata temu wrócił. może nie do Ciebie ale musiało Cię to ostro szarpnąć, bo szaroniebieskie oczy, które kochałam Cię wydały, cwaniaku. myślałam o nas jeszcze cały dzień i całą noc i mogłabym teraz opowiedzieć Ci tamten dzień z każdym szczegółem, gdybyś tylko chciał słuchać. nie chciałam Cię wtedy widzieć a 19 lutego pragnęłam Cię tak kurewsko mocno, jak ziemia deszczu po miesięcznym, czterdziestostopniowym upale, wtedy miał minąć miesiąc i mięliśmy powiedzieć sobie 'chcę tego', tydzień później już Cię nie było~`pf
|
|
 |
Wiem tylko jedno strasznie zimno
|
|
 |
Czasem kiedy na coś się długo czeka wcale nie nadchodzi Tak szybko jak byśmy chcialy, mój dzień nadchodzi wielkimi krokami będzie to na pewno dzień którego długo nie zapomnę ale czy warty tych stresow .. raczej nie
|
|
 |
czasem chciałabym wypruć sobie serce. byłby święty spokój. / tonatyle
|
|
 |
Wiesz co jest największą tragedią tego świata? Ludzie, którzy nigdy nie odkryli, co naprawdę chcą robić i do czego mają zdolności. Synowie, którzy zostają kowalami, bo ich ojcowie byli kowalami. Ludzie, którzy mogliby fantastycznie grać na flecie, ale starzeją się i umierają, nie widząc żadnego instrumentu muzycznego, więc zostają oraczami. Ludzie obdarzeni talentem, którego nigdy nie poznają. A może nawet nie rodzą się w czasie, w którym mogliby go odkryć.
|
|
|
|