 |
|
oboje są jej słabościami, ale jeden jest w pewnym sensie niedostępny, a drugi zajęty. wie, ze wszystkim można dać sobie radę, ale boi się, że podejmie niewłaściwą decyzję.
|
|
|
|
zazdrość nie rodzi się z braku zaufania lecz ze strachu przed utratą najważniejszej osoby / kumpel z klasy.
|
|
|
|
wewnętrzenie rozdarta. nie wiedziała co myśleć, co zrobić. nie potrafiła wybrać między nimi, ale nie chciała ranic ich ani siebie.
|
|
 |
|
: Bo przecież piekło jest tutaj i tutaj jest moje życie.
~ Barbara Rosiek.
|
|
 |
|
(...) dlatego czasem, gdy wszystko wracało do mnie w nagłych atakach wspomnień, tak bardzo chciałem zamienić się w kamień czy patyk i przeczekać z wyłączoną jaźnią. Ale to nigdy się nie udaje.
|
|
|
|
- Dobranoc. - Napisał nieoczekiwanie wiadomość na gadu. - Idę spać i chciałem Ci powiedzieć dobranoc :)
Zdziwiona wpatrywała się w ekran telefonu, zastanawiając się czy to się dzieje na prawdę. Wydawało jej się to dziwne i nadzwyczajne. - To miłe, słodkich snów. ;) - odpisała, wciąż szukając sensu w tym wszystkim.
- Dziękuję, Tobie też :> - odpowiedział po czym zmienił status na niedostępny.
Zaintrygowana i jednocześnie zdziwiona wpatrywała się w okienko zakończonej już rozmowy. Na jej twarzy pojawił się nikły uśmiech.
|
|
|
|
"(...) jestem realistką. Głupotą byłoby udawanie, że świat jest doskonały”
|
|
|
|
„- Zobaczysz, wszystko będzie dobrze. Ach, te kłamstwa, które pomagają nam zasnąć!”
|
|
|
|
Kiedy człowiek się smuci, nie chce, żeby zaraz wszyscy też się smucili. Wcale nie. Chce tylko, żeby go nie wciągano do rozbawionego, wesołego korowodu, żeby mu dano spokój, pozwolono odejść, usunąć się na stronę, w cień głęboki, do klasztornych zakamarków cienia. Ale kiedy człowiek się cieszy, to wtedy chce, żeby wszyscy się cieszyli. Tak to jest i czy jest w tym coś złego?
|
|
|
|
czasem śniła o tym, o czym marzyła, ale bała się to powiedzieć na głos. bała się, że wtedy te marzenia prysną, że nigdy więcej go nie zobaczy.
|
|
|
|
Co sprawia, że człowiek zaczyna nienawidzić sam siebie? Może tchórzostwo. Albo nieodłączny strach przed popełnianiem błędów, przed robieniem nie tego, czego inni oczekują.
— Paulo Coelho
Weronika postanawia umrzeć
|
|
|
|
czytając książkę, o wakacjach w Egipcie, mimowolnie wyobrażała sobie, że jest tam razem z nim, choć wiedziała, że On nigdy nie będzie do niej należał.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
