 |
|
przekleństwo na s? - Samotność.
|
|
|
|
I gdybym mogła mieć tylko jedno życzenie, chciałabym cię mieć przy sobie.
|
|
|
|
Gdy mam gorsze dni, przyciągnij mnie blisko i nie pozwól mi odejść.
|
|
 |
|
Codziennie coś innego, każdego wieczora nowa znajomość, a każdej kolejnej nocy mała dawka snu. To zupełnie inny świat, którego nie znałam wcześniej. Żaden dzień nie jest taki sam, problemów nie ma i wreszcie jest okazja aby zapomnieć. Każda nowo poznana osoba uświadamia w przekonaniu, że życie ma w sobie coś wyjątkowego i równie wyjątkowy jest ten czas, który pokazuje, że ja potrafię cieszyć się życiem. Jednak jest też coś co boli. W końcu przychodzi dzień kiedy wszystko się kończy, dzień który uświadamia, że znów traci się te piękne chwile i wyjątkowych ludzi. Wtedy znów jest ten moment kiedy człowiek uświadamia sobie, że wszystko jest na chwilę, ale mimo to jest szczęśliwy, że chociaż tej chwili mógł zakosztować. / napisana
|
|
 |
|
'' Pokochałam cię bez reszty i nic nam nie zostało na życie.''
|
|
|
|
Cz.2 Miłość to coś niepojętego, raz zasiana w sercu potrafi żyć wiecznie i żadne prośby, zakazy i tłumaczenia, że nie warto są niczym w porównaniu z jej siłą i wytrzymałością. Miłość to uczucie bezwarunkowe, kochasz i nic tego nie zmieni, bo nawet jeśli człowiek już wycieńczony zdecyduje się od niej odejść zawsze znajdzie się coś co zechce go przy tej miłości zatrzymać. Miłość jest biegaczką, która nie wycofuje się z biegu nawet wtedy, gdy jest bardzo zmęczona i nikt nie zrozumie jej tak dobrze jak tylko ten kto w tych zawodach wystartował. / he.is.my.hope
|
|
|
|
Cz.1 Miłość jest dziwnym zjawiskiem. Nie pyta o nic, głęboką posiada nadzieję. Nie zważa na to czy ktoś jest warty kochania czy zwyczajnie na tą naszą miłość nie zasługuje. Jest siłą, aby żyć, ale jednocześnie jej zniknięcie powoduje, że jest naszą największą słabością i nie potrafimy bez niej funkcjonować. Nie zwraca uwagi na to czy jest akceptowana i potrzebna, ani na to, że czasem lepiej żeby zniknęła, bo nie jest doceniania, a ona mimo wszystko jest i niezmiennie wysoko ceni obiekt swojej miłości. Często widzi to czego nie ma, albo to co jest ukryte naprawdę głęboko w człowieku. Czasem się myli, jest nieufna, unosi pychą i gniewem, a jednak w tym wszystkim wciąż wybaczająca.
|
|
|
|
Nie myślałam, że to będzie takie trudne. Poznanie kogoś z kim zechce się spędzić życie, kogoś kto również zechce dzielić je ze mną. Zawsze wierzyłam, że jeżeli komuś dam już szansę i obdarzę zaufaniem to będzie warto, a nasza miłość będzie trwać wiecznie, silniejsza jedynie o kolejne pokonane przeciwności i z dnia na dzień coraz głębsza. Tymczasem nie miałam racji. Czasami miłość się kończy, co smutniejsze zdarza się też, że nigdy jej po prostu między dwojgiem ludzi nie było. Kochanie kogoś i bycie kochanym to cholernie ciężka praca i nigdy nie ma się pewności, że druga ze stron z tego wysiłku nie zrezygnuje. Zawsze powinno się być gotowym na odejście drugiej osoby od momentu kiedy ją poznajemy, a jednak za każdym razem wierzymy, że to miłość i to nie my zostaniemy opuszczeni. Tak często jednak okazuje się, że myliliśmy się i to wcale nie było to czego tak bardzo z całego serca oczekiwaliśmy, ani w czym pokładaliśmy swoje nieśmiałe i ciche nadzieje. / he.is.my.hope
|
|
|
|
Cz.3 Zawsze będzie znaczyć więcej od innych, ale chciałabym żeby przestał być najważniejszy. Chciałabym ruszyć do przodu bez względu na to, że wciąż nie wiem jak zrobić kolejny krok. Chciałabym pozwolić odejść mu z mojego serca, tak samo jak pozwoliłam odejść ze swojego życia. Chciałabym z ulgą przyglądać się temu, że buduje swoją przyszłość z kimś innym i cieszyć się, że jest szczęśliwy. Chciałabym zacząć nowy rozdział, bo stary już się zakończył i pora byłoby go pożegnać. / he.is.my.hope
|
|
|
|
Cz.2 Chciałabym przestać za nim tęsknić, ale wciąż nie wiem jak to zrobić. Ciągle czuję, że jest częścią mnie i nie potrafię wyobrazić sobie bez niego życia. Potrzebuję go i nie wiem co ze sobą zrobić, aby to się we mnie zmieniło. Czasami mam wrażenie, że jego nieobecność tylko potęguję tą moją miłość zamiast sprawiać, że przestanie mieć dla mnie znaczenie. Staram się żyć bez niego najlepiej jak tylko umiem, choćby po to, aby udowodnić sobie i jemu, że nie tak łatwo mnie złamać. Tylko, że czasem nie mam już siły dowodzić, że nie potrzebuję go w swoim życiu i grać przed ludźmi, że to co było między nami nie było ważne. Chciałabym wreszcie przestać udawać. Chciałabym zacząć być naprawdę szczęśliwa i wolna od tego wszystkiego, co blokuję mi drogę do szczęścia. Chciałabym żeby On zaczął zajmować w końcu tylko fragment mojego serca, a nie całość, robiąc tym samym miejsce dla kogoś nowego. Nie chcę o nim zapominać, ani usuwać z pamięci czy serca, bo jest zbyt ważny, aby to zrobić.
|
|
|
|
Cz.1 Chcę o nim zapomnieć, nie całkowicie, bo tego nigdy nie chciałabym, ale na tyle żebym wreszcie zaczęła żyć normalnie. Chciałabym nie czuć tej okropnej pustki, pozbyć się już tej cholernej tęsknoty i pożegnać się w końcu z moim nieodłącznym towarzyszem smutkiem. Chciałabym poznać kogoś, kto stanie się ważniejszy niż On, kto będzie dumny, że mnie ma i przy kim miłość nie będzie mi się kojarzyć z pożegnaniem. Chciałabym pozbyć się tych uczuć, jakie mam do niego, przestać kochać go i pozbyć się tego cholernego złudzenia, że On zorientuje się kogo stracił i jeszcze po mnie zawróci. Chciałabym wstawać rano z uśmiechem na ustach, a nie budzić się z lękiem i poczuciem swojej beznadziejności nieustannie pamiętając, że nie potrafię zatrzymywać ludzi. Chciałabym zacząć układać sobie życie na nowo, pozbyć się tego ciężaru wspomnień i zachować jedynie te dobre, ogrzewające serce uczucia i przeżycia. Chciałabym zapomnieć o nim właśnie tak samo jak On zapomniał o mnie.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
