 |
|
faceci to w ogóle, dziwne stworzenia. boją się dentysty, wypadania włosów i tego, że ich telefon komórkowy nie będzie miał zasięgu.
|
|
|
|
gdyby zakochanie trwało zbyt długo, ludzie umieraliby z wyczerpania, arytmii lub tachykardii serca. głodu, lub syndromu odstawienia snu.; )
|
|
|
|
internet był taki. przypominał trochę konfesjonał, a rozmowy - rodzaj grupowej spowiedzi. czasami było się spowiednikiem, czasami spowiadanym. to czyniła ta odległość i ta pewność, że zawsze można wyciągnąć wtyczkę z gniazdka.
|
|
|
|
ile smutku i bólu można opowiedzieć w ciągu niespełna dwóch minut?
|
|
|
|
sen, każdy sen jest jak psychoza. ze wszystkim co do niej należy: pomieszaniem zmysłów, szaleństwem, absurdem. taka krótkotrwała psychoza.. nieszkodliwa, wprowadzana za zgodą i kończona z własnej woli, poprzez przebudzenie. oczyszczająca.. tak przynajmniej twierdził Freud. on się chyba na tym znał.
|
|
|
|
ja chciałam wiedzieć o tych Twoich kobietach z przeszłości tylko troszeczkę! odrobinę. tylko to, że były. miały takie oczy, takie włosy, takie biografie i, że przeszły do historii. o tym, że przeszły bezpowrotnie do historii, chciałam wiedzieć przede wszystkim. miało być ich dużo i miały być rożne. miały zostawić różne ślady. ich znaczenie miało się rozłożyć. abyś, nie preferował żadnej konkretnej. taaki miałam plan. każda kobieta a moim miejscu miałaby podobny plan. ' każda kobieta na moim miejscu ' , booże jak to strasznie brzmi, gdy powie się to na głos. ale, Ciebie nie można tak zaplanować. można na Tobie polegać. jesteś spolegliwy - lubię to słowo - spolegliwy do bólu. ale zaplanować Ciebie się po prostu nie da. tak z resztą tylko przypuszczałam do dzisiaj. od dzisiaj wiem to na pewno. masz zbyt powikłany życiorys! po za tym, zmieniasz życiorysy innych ludzi.
|
|
|
|
jestem jeszcze trochę zakochana resztkami bezsensownej miłości i jest mi tak cholernie smutno teraz, że chcę to komuś powiedzieć. to musi być ktoś zupełnie obcy, kto nie może mnie zranić.. nareszcie przyda się na coś ten cały internet! trafiło na Ciebie. czy mogę Ci o tym opowiedzieć?
|
|
|
|
jestem pijana. od wina tylko troszkę. najbardziej od wspomnień..
|
|
|
|
jest taki moment, kiedy ból jest tak duży, że nie możesz oddychać. to jest taki sprytny mechanizm. myślę, że przećwiczony wielokrotnie przez naturę. dusisz się, instynktownie ratujesz się i zapominasz na chwilę o bólu. boisz się nawrotu bezdechu i dzięki temu, możesz przeżyć.
|
|
|
|
jedyne, co mogłem zrobić, aby przetrwać tę rozłąkę, to zniknąć z Twojego świata zupełnie. nie byłabyś szczęśliwa tutaj, ze mną.. ja nie byłbym szczęśliwy tam. jesteśmy z podzielonego świata. nawet nie proszę, abyś mi wybaczyła. tego, co zrobiłem nie można wybaczyć.. to można tylko zapomnieć.
|
|
|
|
ja zauważałam nawet nanosekundy, bez Niego.
|
|
|
|
jej serce było jak zamrożony kawał mięsa. kiedyś nawet widziała je w przerażającym śnie. pomarszczone i sine jak kawałek wołowiny wyjęty z zamrażalnika. ogromne, ledwie mieszczące się w ciemnej dziurze, między kością miednicy a obojczykiem. twarde, pokryte gdzieniegdzie lodem, owinięte foliowym workiem, poprzerywanym w kilku miejscach.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
