 |
|
sztuką nie jest zapomnieć i odejść, sztuką jest przebaczyć i żyć obok tego, który potrafił cię zranić
|
|
 |
|
Gdybym tylko mogła, po kilka razy dziennie dziękowałabym mu za to, że po prostu był. Za to, że chciał być przy mnie nawet wtedy, gdy o to nie prosiłam, kiedy było naprawdę źle, kiedy wszystko w jednej chwili upadało na bruk. On był. Pomimo łez, uśmiechałam się. Gdyby nie on, nie wiem jak dałabym sobie radę. Tak wiele mu zawdzięczam. / Endoftime.
|
|
|
|
Myślami powracam do tamtych chwil. Widzę tysiące uśmiechów, a każdy z nich przepełniony magią prawdziwego szczęścia. Widzę nas, splecione dłonie, tak wbrew wszystkiemu. Przecież mieliśmy być. / Endoftime.
|
|
|
|
Czego wciąż mi brak? Przecież wszystko mam ... nie zrozumie nigdy mnie ten, kto nie jest sam
|
|
 |
|
za każdym razem kiedy wracam do tych wspomnień, mogę je poczuć, ale nigdy już nie dotknę
|
|
|
|
Zaczaruj moje serce, zostaw mnie bez tchu raz jeszcze
|
|
|
|
Nigdy nie wymieniaj nadaremnie mojego imienia
|
|
|
|
Nikt mi tego nie dał, nikt mi tego nie zabierze
|
|
|
|
Dłużej złudzeń nie ocalę, więc co dalej ...
|
|
|
|
Wiem, że idę do dobrego celu, ale poza tym moje życie to martwy punkt
|
|
|
|
Widzę w Twojej twarzy, ktoś Cię wcześniej mocno zranił
|
|
|
|
przefiltrowałam moje serce z kamienia
|
|
|
|
Dodaj komentarz
