 |
|
Są takie zbiegi okoliczności, które przypominają wyrafinowany plan.
|
|
|
|
Kolejna żelazna reguła życia: Jeśli czujesz, że musisz się urżnąć, absolutnie nie możesz sobie na to pozwolić.
|
|
|
|
Nie zmuszaj się do robienia czegoś, na co nie masz najmniejszej ochoty. Nigdy. Jeżeli zapragniesz zostawić kogoś na środku ulicy, przejść na drugą stronę i odejść - zrób to.
|
|
|
|
Jak kobieta widzi, że ktoś jest smutny, to nie mówi mu nigdy "jesteś smutny". Tak głupio postępuje tylko mężczyzna. Kobieta udaje, że wcale nie widzi smutku - i jest weselsza, milsza, piękniejsza niż zwykle. Wtedy smutek mija.
|
|
|
|
Życie to 10% tego, co nam się przydarza i 90% tego, jak na to reagujemy. Nasze podejście jest wszystkim.
|
|
|
|
Miałaś kiedyś sen tak realny, że gdy się obudziłaś, miałaś ochotę leżeć z zamkniętymi oczami, żeby nie przeminął?
|
|
|
|
Kiedy wszystko układa się najgorzej-po prostu okropnie-wytężam wszystkie siły i wyobrażam sobie, że jestem księżniczką. Mówię sobie " Jestem księżniczką". Nie masz pojęcia, jak się wówczas zapomina o wszystkich przykrościach.
|
|
|
|
Tymczasem przyszedł grudzień. Kocham grudniowe poranki, pierwsze przymrozki, żałosne drzewa bez liści. Każdy miesiąc cieszy mnie z innych przyczyn, ale tylko grudzień wzrusza.
|
|
 |
|
każdego dnia zastanawiam się, czy jeszcze o mnie pamiętasz. czy wspominasz tak samo, jak ja te chwile, w których byliśmy tak cholernie szczęśliwi. czy czasami żałujesz, że to wszystko tak marnie się skończyło. czy zdarzają się dni, w których jednak za mną tęsknisz? czy myślisz o mnie wieczorem, zanim zaśniesz? czy masz czasem tak, że chciałbyś do mnie zadzwonić, ale nie masz pojęcia co powiedzieć? czy jeszcze w jakimś stopniu się dla Ciebie liczę? czy czasem, w chwili słabości, chciałbyś wrócić, ale boisz się mojej reakcji? powiedz mi, czy nie radzisz sobie, tak samo jak ja?
|
|
 |
|
Zadaję za wiele pytań. Dlaczego? Po to żeby potem tylko cierpieć? Chcę wiedzieć zbyt dużo, podobno zawsze byłam ciekawa, czasem bez granic, wierciłam dziury by uspokoić własne myśli, jednak czy je uspakajałam? Po części tak. Tą drugą częścią najlepiej byłoby w ogóle się nie przejmować, gdyby nie to, że zadawała pojedyncze ciosy. Sama je sobie zadawałam. Gdy nie mówiłam o swoich planach, gdy łączyłam historie, czytałam wszystkie te wspólne rozmowy i mierzyłam zbyt odlegle. Gdy wiedziałam tylko ja, gdy tylko ja chciałam możliwe, że zbyt wiele. Moje chcieć to nie móc. Może za mało się staram? A może zwyczajnie to nie mój czas, nie moje miejsce. / Endoftime.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
