 |
Żyj i pozwól umrzeć. Jakież to prawdziwe.
|
|
 |
Jestem jak ziarnko piasku, dryfujące na oceanie życia..
|
|
 |
wciąż staramy się doścignąć przyszłość, jakby była dobrą wróżką, która spełni nasze marzenia, a ona jest kapryśnym chochlikiem, który bawi się naszym kołem fortuny..
|
|
 |
Znowu błąkam się sama po krainie rozpaczy..
|
|
 |
"Był na wyciągnięcie ręki, a mimo to niedostępny, niczym wytwór mojej wyobraźni.."
|
|
 |
Nieśmiało budziła się we mnie nadzieja, że oto stąpam po wodzie, zamiast w niej tonąć.
|
|
 |
Zaśmiałam sie gorzko.
- Nikt Cię jeszcze nie uświadomił? Takie jest życie.
- Chyba coś mi się obiło o uszy- przyznał chłodno.
- Życie jest nie fair i tyle.- przyznałam
|
|
 |
Nigdy wcześniej nie zastanawiałam się nad tym, jak chciałabym umrzeć- oddać życie za kogoś innego, za kogoś kogo kocham. To dobra śmierć, bez wątpienia. Szlachetny postępek. Coś znaczącego..
|
|
 |
Wpatrywałam się przez chwilę zrezygnowana w ścianę deszczu za szybą i uroniłam kilka łez, ale tylko kilka. Resztę planowałam zachować na wieczór, jako gwałtowny akompaniament do rozmyślań o jutrzejszym dniu..
|
|
 |
`pozwól mu żyć jak chce. ;]
|
|
 |
Uśmiechnę się do swoich myśli,usłyszę w końcu to, co chcę,powoli zamknę w sobie przeszłość..
|
|
 |
niebezpiecznie zaczyna robić się wtedy, kiedy siedząc na dachu swojego domu, trzymasz w dłoni swojego ukochanego ipoda i władając słuchawki do uszu, odnosisz wrażenie, że każda z tych najbardziej dołujących piosenek jest o Tobie./abstracion
|
|
|
|