|
Nie potrafię już kochać tak jak kiedyś kochałam. Ufać też już nie potrafię, mimo tego że kiedyś ufałam. Nie potrafię słuchać, choć kiedyś to robiłam. Nie potrafię już pomagać, bo kiedyś za bardzo się w to angażowałam. Nie potrafię okazywać uczuć, choć kiedyś przychodziło mi to z łatwością. Nie potrafię wierzyć już w nic, choć kiedyś żyłam nadzieją, i zawsze wierzyłam że musi być dobrze, choć nie musiało, ale wierzyłam. - wiem już, że nie warto. Nie warto kochać, nie warto ufać, nie warto słuchać, nie warto pomagać, nie warto mówić o uczuciach, ani w nic wierzyć,bo i tak to wszystko szlak strzeli. I tak się wszystko rozpadnie na miliony kawałków, nic nie wartych wspomnień.
|
Dodaj komentarz
