 |
|
Udawanie też wymaga siły, a dziś jej nie mam, więc nie pytaj co u mnie../nieracjonalnie
|
|
|
|
Zazdroszczę jej, kurwa, że Cię ma, że może ściskać Twoją dłoń, patrzeć w Twoje oczy, zasypiać na Twoim ramieniu, rano może jeść z Tobą śniadanie, wychodząc do pracy pożegnać Cię ciepłym pocałunkiem, na po południowym spacerze przez miasto może liczyć na Twoją obecność.. Wyjeżdżając na kilka dni może mieć pewność, że gdy wróci, Ty nadal będziesz, niekoniecznie będziesz o niej myślał, tęsknił czy też będziesz jej wierny, ale ona tego nie widzi, nigdy nie zobaczy, dla niej liczy się to, że otwierając drzwi mieszkania na wieszaku zobaczy Twoją kurtkę, na półce stojące buty i poczuje zapach Twoich perfum - nie odszedłeś. / nieracjonalnie
|
|
|
|
Wiem, że Twoje ciało drży, a w oczach pojawiają się ciepłe iskierki, gdy On dotyka Twoich dłoni.. / nieracjonalnie
|
|
|
|
Jedno połączenie, jedna wiadomość, Twoje jedno zdanie, kilka słów, jakiekolwiek brednie, może to być też jeden głośny oddech, chcę tylko wiedzieć, że gdzieś jeszcze jesteś../nieracjonalnie
|
|
 |
|
być może znasz to uczucie, kiedy z góry patrzysz na własne szczęście, które wciąż z dnia na dzień, małymi krokami oddala się od Ciebie. człowiek, który sekundy temu, był ważniejszy od Twojego życia, nagle tak po prostu znika, gdzieś w tłumie nieznanych Ci twarzy. a Ty? nie możesz zrobić już nic, nie możesz już nic powiedzieć, bo Twoje słowa zawiniły zbyt wiele razy, łamiąc wszelkie podstawy. stoisz i przyglądasz się temu co budowaliście z tak wielkim zaufaniem, co z czasem stało się fundamentem Waszych serc. to staje Ci się obce, i tak jak uczucia będące zawsze ponad wszystkim tym co dzieliło, ponad każdą z barier, gwałtownie opada, uderzając z tak ogromną siłą o ziemię, by jedyne co zrobić, to pobudzić ból. / endoftime.
|
|
|
|
oficjalnie jest tylko przyjacielem, kimś od układania idealnej teraźniejszości. kimś od pomocy przy sklejaniu drobnych kawałków serca, gdy tylko pęka, ale wiesz.. może to nierealne, sprzeczne z tym jak być powinno, bo tak naprawdę, to On jest tym sercem, jest jak pierwszy promień słońca przebijający niebo tuż po deszczu, jest wszystkim tym, co kocham i tym, czego wciąż potrzebuję. / endoftime.
|
|
|
|
niesamowite jest to, że gdziekolwiek jesteśmy, patrzymy na to samo niebo.
|
|
|
|
na co dzień, potrafiłabym rozmawiać z Nim godzinami, czasem nawet na tak błahe i nieistotne tematy, po to by jedynie wsłuchiwać się w brzmienie słów, w rytm Jego oddechu wydobywający się z głośnika telefonu. ten stan, chociaż tak mało znaczący to jednak najlepszy ze wszystkich, kiedy znów leżąc z telefonem przy uchu, uśmiechasz się do pustych ścian pokoju, znów wewnętrznie cieszysz się kolejnymi uderzeniami własnego serca, tymi, w których streszcza się to codzienne szczęście, jakie On, daje Ci sobą. / Endoftime, specjal.
|
|
|
|
dziś On odejdzie, jutra nie będzie.. / nieracjonalnie
|
|
|
|
Tak często próbuję oszukać samą siebie, zmienić swoje myśli, przeciwstawiać się faktom, których i tak nie jestem w stanie zmienić – to się wydarzyło, każdy moment, który powraca wieczorami miał miejsce. Byliśmy tam, razem, dotykał mnie... szeptał przy czym mocno ściskał moje nadgarstki – bałam się. Z każdą sekundą był bliżej, nie potrafiłam się przeciwstawić, nie mogłam wymówić tego pieprzonego „nie”.. Pozwoliłam mu by był najbliżej, może dlatego, że jako jedyny był częścią mojego serca, wypełniał moje myśl. To wraca, prześladuje mnie, każdy mój błąd, każda zła decyzja ciągnie się za mną latami. Zostawił ogromny ślad, nie do wypełnienia pustkę. / nieracjonalnie
|
|
|
|
Pokaż komentarze (2)
