 |
|
Stare uczucie powróciło... I nie wiadomo czy kierować się sercem czy rozumem.
|
|
|
|
(...) było w niej coś dziwnego, jakiś uszlachetniający smutek. Mądry, zdrowy smutek, a raczej wynikające z zupełnego życiowego rozszarpania zmęczenie.
|
|
|
|
Napad zatęsknionej czułości, oszaleć można.
|
|
|
|
niedocieplona, niedoprzytulona, niedozauważona.
|
|
|
|
Tak, umiała to nazwać- dla niej ci wszyscy faceci byli piękną katastrofą, której skutki odczuwała szczególnie wieczorami siadając przy kominku z butelką wina. I tęskniła. Mimo wszystko.
|
|
|
|
uśmiechamy się do siebie najsmutniej jak potrafimy.
|
|
|
|
“
(...) przekonałam się, że człowiek potrafi bardzo długo stać przed drzwiami, które zatrzaśnięto mu przed nosem. Trzeba mnóstwo czasu, aby sobie uświadomić, że w ścianach naszego życia jest wiele innych drzwi. Niekiedy, nic nie widząc zza zasłony łez, rzucamy się na oślep ku najbliższym- czy należy się więc dziwić, że rzadko kiedy dokonujemy właściwego ”
|
|
|
|
ja jeszcze ciągle czekam na ciebie
”
a ty nie przychodzisz ”
— Halina Poświatowska
|
|
|
|
proszę mnie w grudniu nie ranić , nie smucić , zostawić.
|
|
|
|
Obiecuję to sobie co roku, gdy wstaję o 6 do szkoły, a za oknem ciemno, gdy ubieranie się zajmuje mi 20 minut, gdy mróz szczypie mnie w twarz, gdy ręce i nogi cierpną mi z zimna, gdy buty ślizgają się na ubitym śniegu, gdy z oddechu mogę robić domki igloo - za rok zapadam w sen zimowy! Definitywnie i nieodwołalnie.
|
|
|
|
Wiesz, jak to jest starać się ze wszystkich sił i nie widzieć żadnych ”
szans na to, że się kiedyś uda?
|
|
|
|
-wyobraź sobie, że to wszystko miałoby zniknąć...
- ty... ty też?
- nie. wszystko oprócz mnie.
- a to niech znika w cholerę.
|
|
|
|
Pokaż komentarze (1)
