 |
|
nie czas na racjonalność, to zbrodnia emocje tłumić.
|
|
|
|
bo to co cię uskrzydla, potrafi być jak morderca.
|
|
|
|
znów bez nadziei na dno jeszcze raz..
|
|
|
|
pamiętasz? tą miłość, o którą tak walczyliśmy, za którą wylałam tyle łez, za którą z bezsilności przegrałam wiele moralności w życiu, walkę która pozostawiła wielki ślad na naszych sercach. mówiłeś,
że mamy wszystko, mając siebie, że damy radę. niestety, zaprzepaściliśmy Nas, gdzieś między nałogami, a lękiem. ta sama miłość, dziś jest zakurzonym epizodem, który na pozór piękny, odznaczył się bólem utrzymującym się do dziś. być może jeszcze kiedyś wrócisz myślami do tego co teraz pozostaje tylko wspomnieniem, zwykłym echem naszego wspólnego życia. nie chcę tęsknić, zrezygnowałam, choć dziś możesz ujrzeć smutek w moich oczach. zastępuje mi obraz Twojego uśmiechu skierowanego niegdyś tylko do mnie, który jak wszystko inne zabrałeś bezpowrotnie. a teraz żegnaj. i znów Cię nie znam../takczynie
|
|
|
|
Daj żyć, pozwól umrzeć albo spierdalaj.
|
|
|
|
i spójrz gdzie stoimy, gdzieś na odległych biegunach, zupełnie obcy dla siebie, bez planów, by ratować to co najistotniejsze./takczynie
|
|
|
|
znów dostrzegłam jak cholernie jestem bezbronna, jak bardzo to wszystko nie zależy ode mnie./takczynie
|
|
|
|
znów panicznie chowam twarz, przed cieniem przeszłości, który choć tak piękny, wciąż ma multum wad./takczynie
|
|
|
|
przestałam walczyć. ratować niektórych ludzi i uczucia jest już za późno. niestety./takczynie
|
|
|
|
Niektóre rzeczy się zmieniają, ludzie się zmieniają, dlatego najlepiej polegać tylko na sobie. Nigdy nie będziesz ofiarą, jeśli nie będziesz dla nikogo kimś ważnym.
|
|
|
|
Postanowiłam zostać w łóżku do południa. Może do tego czasu szlag trafi połowę świata i życie będzie o połowę lżejsze.
|
|
|
|
i krzyczę 'weź mnie ratuj', kiedy patrzysz w moje oczy, ale nie chcesz tego słyszeć, nic nie mówisz i odchodzisz i znów płaczę, i chuj, że płaczę, co?
|
|
|
|
Dodaj komentarz
