 |
|
"Mors ultima linea rerum"
|
|
|
|
mamy wolną wolę, ale musimy umrzeć.
|
|
|
|
"trzysta mil od niebios, nie wiem czy tam jest lepiej..."
|
|
|
|
"z otchłani bólu, rozpaczy, niewiary, po szczyty nieba, zrozumienia, wolności i chwały!"
|
|
|
|
"jestem zbyt świadomy czasem nieszczęścia"
|
|
|
|
poczułam niewyobrażalną ulgę słysząc, że choć barwa Twego głosu pozostała nietknięta../takczynie
|
|
|
|
dziś nasze życie nie ma już żadnego wspólnego detalu, dziś obraliśmy inne kierunki. dziś nawet nie rozmawiamy. dziś prawie się nie znamy. dziś już nie uśmiechamy się tak jak niegdyś. dziś jest już inaczej, pusto i mniej szczęśliwie./takczynie
|
|
|
|
nie do zniesienia jest świadomość, że pomimo wyczerpania sił robisz za mało...zawodzisz./takczynie
|
|
|
|
najgorszy był ten ból, gdy czułam zawód mając świadomość że nie umiem pomóc, że jestem w stanie jedynie bezczynnie patrzeć jak sięgasz po kolejną dawkę beznadziei./takczynie
|
|
|
|
czuję grunt pod stopami, coraz pewniej trzymam się na nogach, ale czuję się pusta, przenikliwie zimna. i uciekam, szukając pretekstów by nie ufać. sparzyłam się i jest coś we mnie, co nie pozwala mi na ewentualną chwilę szczęścia, która znów runie i znów zabije cząstkę mnie./takczynie
|
|
|
|
grawitacja was zabija, mnie motywuje do życia.
|
|
|
|
pokój z widokiem na oiom...
|
|
|
|
Dodaj komentarz
