|
Nie ważne czy będzie tak jeszcze tysiące razy, czy tylko ten jeden raz bo liczy się teraz.. Ta chwila i grunt że się zdarzyła. [zxcf]
|
|
|
Od dziś będę wstawać z uśmiechem na twarzy. Ubiorę się, pomaluję i wyprostuję włosy. W pośpiechu dopijając kawę zjem śniadanie a w słuchawkach będzie lecieć pih. Będę cholernie szczęśliwa, bez żadnego ale. [zxcf]
|
|
|
Sorry I can't be perfect. [zxcf]
|
|
|
Możesz wszystko - wierz w to mocno. [Sokół]
|
|
|
Przedzieramy się przez rzeczywistość. Starając się odnaleźć serce, które nie odejdzie ♥
|
|
|
To wszystko czysty fałsz. [zxcf]
|
|
|
Twój uśmiech jest jak pierwsza plamka niebieskiego nieba po chmurnej burzy, przez którą prześwieca słońce, jest jak szczęście , którego tak na prawdę nie może być - a jest, i to jest niebywałe. [zxcf]
|
|
|
Zobaczysz za niedługo gazety, a na pierwszej stronie: 16-latka popełniła samobójstwo z miłości. [zxcf]
|
|
|
Myślałam kiedyś o tajemnicach.. Wyszło na to, że czasami musisz je zachować. Inaczej możesz kogoś zranić. [zxcf]
|
|
|
Byłam taka zagubiona wracając do tamtej chwili, ale z małą pomocą moich przyjaciół. Znalazłam światło na końcu tunelu. [zxcf]
|
|
|
To nie jest tak że już nie mam marzeń. Jestem dalej tą samą osobą którą byłam kiedyś. Może po prostu to co się stało trochę uświadomiło mi jakie jest życie? Moje marzenia nadal są gdzieś głęboko w moim sercu i czekają na spełnienie, ale tak po cichu, bez rozgłosu.. Więc proszę cię nie mów mi, że się zmieniłam bo ja równie dobrze mogłabym wskazać teraz na osoby które zrobiły się bardziej fałszywe ode mnie. [zxcf]
|
|
|
Stoi na balkonie i wpatruje się w światełka na niebie. Jej złote loki rozwiewa wiatr a po policzku spływa łza. W sercu ma wielką pustkę. I mimo tego ,że obiecała sobie ,że będzie twarda to nie jest. I mimo tego, że okazał się dupkiem nadal czeka aż się odezwie. Chciałaby zniknąć.. bez żadnego pożegnania.. nie pozostawiając po sobie jakiegokolwiek śladu. Rzucić to wszystko, uciec zacząć żyć od nowa. Bez ludzi którzy kładą jej kłody pod nogi. Bez problemów, bez nadziei na lepsze jutro, bez niego.. Chce uciec ale nie może, ponieważ nadal tkwi w szarym, szklanym pudełku zwanym życiem. Nawet śmierć nie da jej zbyt wielkiej satysfakcji. Wiesz co jest najgorsze w człowieku? To, że pamięta i choćby bardzo chciał nie potrafi zapomnieć. Łzy leją się coraz bardziej a myśli nie dają spokoju serce pęka jej każdej nocy na nowo, tylko dlatego że pamięta. Pamięć ją zabija. [zxcf]
|
|
|
|