 |
siadam przy biurku z kubkiem gorącej herbaty, który parzy mi ręce. otulam się kocem i uśmiecham jak małe dziecko na myśl o jutrzejszym spotkaniu. zamykam na chwilę oczy i dostrzegam jego idealną twarz, wiecznie roztrzepane czekoladowe włosy, szeroki uśmiech, dołeczki w policzkach i te jego błękitne oczy, w których chciałabym całymi godzinami znajdować swoje odbicie. uśmiecham się jeszcze szerzej. pamiętam jak się poznaliśmy, jak bardzo niedostępny był dla mnie, a dziś bez zastanowienia deklaruje mi swoje oddanie i ciągle podkreśla jak piękna jestem. otwieram oczy. ogarnęła mnie nuta strachu. a jeśli jutro znowu przyjdzie na spotkanie ledwo trzeźwy, otulony zapachem wódki? nie, nie mogę tak myśleć. w końcu obiecał, że zachowa umiar, a ja mu ufam.
|
|
 |
dziś zniszczę resztki jego obecności w moim życiu. usunę wszystkie zdjęcia, utwory które namiętnie razem słuchaliśmy. zgniotę w sobie wszelkie uczucia. podpalę wspomnienia wysypując popiół do czerwonej świecy, której zapach jest tak bardzo podobny do jego perfum. bez emocji usunę wszystkie wiadomości na telefonie i facebook'u. dokładnie wypiorę pościel, pod którą ukrywaliśmy swoje nagie ciała. wezmę gorącą kąpiel i trąc z całej siły skórę peelingiem, pozbędę się śladów po pocałunkach i rękach. na koniec usiądę po turecku na środku łóżka i odpalając świecę po raz ostatni uśmiechnę się wypowiadając jego imię. a gdy płomień zgaśnie, wyrzucę szkło i położę się spać, by z samego rana z czystym sercem zacząć nowy etap z chłopakiem, dla którego jestem najważniejsza.
|
|
 |
- sam jest sobie winny - no kurde! miał swoją szansę, a że zjebał, no nie mój problem - no dokładnie, a teraz to nie dla psa kiełbasa, przepraszam za porównanie Ciebie do kalebasy - spoko jakoś przeżyję - ale na pocieszenie powiem Ci, że niezła z Ciebie śląska - dlaczego śląska? - tak sobie / i jak tu go nie lubić?
|
|
 |
Zamiast odejść , jestem jeszcze bardziej . ~ r .
|
|
 |
Otwierając oczy rano , biorąc głęboki Wdech , paląc papierosy , robiąc makijaż , pod prysznicem , jedząc , pijąc , wciągając kreskę KOCHAM CIĘ i przepraszam , że jestem taka zła . ~ r .
|
|
 |
"to byłas Ty, kobieta moich snów. tylko Twoja twarz tak promieniała radością, mogę przysiądz że tylko Ty jesteś śliczna. Twoje włosy idealnie komponowały się z każdym dniem, potrafiły lśnić w ponury i smutny letni dzień. tak Ty nosiłaś na sobie tą wierność, tylko nikt nie potrafił jej odnaleźć. czerwonym kocem outlalas swoje wargi wcześniej dla wszystkich nieosiągalne. serce przekazywało uśmiechowi by przywoływały tą druga i jedyna miłość jako jedyny poczułem ten impuls i odpowiedziałem tym samym. noi to najważniejsze, przy Tobie zrozumiałem tak wiele, z wielkim trudem obok Ciebie odróżniałem sen od jawy. tylko dzień mógłby być świadkiem tej pięknej miłości słońce zaczęło świecić jaśniej a jej drobne ciało już na zawsze wtuliło się w moje ramiona."-dla.niej
|
|
 |
"chwyc mnie za rękę i ściśnij mocno. zamknij oczy i nie bój się o przyszłość. zaprowadze Cię na koniec świata by zobaczyc początek tęczy. będziemy szli powoli by poczuć mocnej miłości smak. w sumie możemy tam polecieć, na dywanie, samolotem lub balonem nie stracimy na tym nic. wiatr ukołysa nasze serca, uwolni harmonię umysłu, pomoże nam uciec przed nudna codziennością. ucieknijmy tak daleko przecież tu nie ma nic. dzień w dzień z tego świata kipi smutek a złość roznosi echo. każdego człowieka wypełnia próżność a my ? patrzymy sobie w oczy po brzegi wypełnieni radością. popatrz, to już koniec, koniec naszej podróży. widzisz? tu jest pięknie, miejsce bez smutku, żalu i tchórzy. teraz się połóżmy odpocznijmy po ciężkim spacerze, tego miejsca już nikt nam nie odbierze."-dla.niej
|
|
 |
"miłość polega na kochaniu się, wypowiadaniu łatwych i miłych słów, braku komplikacji podczas rozmowy, służy do uwolnienia szczęścia, otwarciu radości a zamknięciu smutku. pozwala nam zasmakować błękitnego nieba by poczuć harmonię życia."-dla.niej
|
|
 |
nie wiem co się stało, dlaczego tak nagle moje myśli skupiają się wyłącznie na nim. wstając z łóżka, jedyne czego pragnęłam to wtulić się w niego. szybko wzięłam prysznic, ubrałam się, umalowałam, byłam już gotowa do wyjścia. w myślach widziałam jak siedzimy u niego w pokoju na kanapie pijąc kawę z mlekiem i dwoma łyżeczkami cukru. mieliśmy się spotkać dopiero jutro, ale chciałam zrobić mu niespodziankę. jednak w tej pięknej wizji nie wzięłam pod uwagę niepowodzenia, nie myślałam, że ona znowu stanie mi na drodze. po raz kolejny zniszczyła wszystkie plany, sprowadziła na samo dno. a najgorsza w tym wszystkim jest ta niepewność kiedy będę mogła się z nim zobaczyć, czy w ogóle będę mogła go zobaczyć...
|
|
 |
nie spałam kolejną noc z rzędu, ale ta była inna. nie było w niej łez, bólu, nienawiści, miliona sprzecznych myśli. spotkanie z nim na prawdę wiele mi dało. wiem już, że to nie jest to samo co było jeszcze trzy tygodnie temu. nie potrafimy ze sobą rozmawiać, między nami panowała niezręczna cisza. siedząc u niego na kolanach nic nie czułam, a myślami uciekałam do niebieskookiego bruneta z którym powinnam spędzać ten wieczór. i to właśnie jemu dam szansę, nawet jeśli miałoby nam się nie udać.
|
|
 |
chcesz usłyszeć prawdę? to co widzisz, te popękane usta, te zielone oczy, te zniszczone włosy, to tylko powłoka, to iluzja, która ukrywa fakt, że od dawna, o tutaj, w środku, jestem martwa. oddycham, ale tlen nie dociera już do duszy. serce pompuje krew, która także omija tę sferę szerokim łukiem. wypaliłam się, całkowicie zatraciłam. zniszczyli mnie ludzie, którzy powinni dawać wsparcie, na których tak bardzo liczyłam. zamiast podać rękę, coraz bardziej spychali w otchłań nicości. wołałam o pomoc, ale udawali, że nie słyszą. żebrałam o okruszki uwagi, ale oni traktowali mnie jak powietrze. w końcu nie wytrzymałam, pękła we mnie tama, która spowodowała lawinę. nie miałam jak się bronić, nie mogłam sobie poradzić. umarłam, zabiłam duszę, która wydając ostatnie tchnienie, zostawiła na ziemi pustą skorupę, nie umiejącą kochać, nie potrafiącą żyć. / cynamoon
|
|
|
|