 |
|
W dwoje świat smakuje inaczej. Lepiej. A przeżywanie chwili staje się niebem na ziemi.
- Kaja Kowalewska
|
|
|
|
"Mam alergię na nieczułe poranki, na braki, na zatłoczone pawilony, smród, kłamstwa, pusty seks. Dlaczego tak mnie (i siebie) krzywdzisz? Przychodzisz. Znikasz. Kochasz się ze mną. Uciekasz. Piszesz. Nie odpisujesz. Mnożysz ciszę. Rany. Potęgujesz szaleństwo."
— Kaja Kowalewska
|
|
|
|
Liście bambusa szeleszczą, szeleszczą,
Trzęsąc się pod strzechą.
Gwiazdy zaczynają mrugać, mrugać;
Jak złote i srebrne ziarenka piasku.
|
|
|
|
Wielka miłość i wielka fascynacja zdarzają się raz.
Ale wielka miłość i wielka fascynacja to nie to samo.
Wielka miłość to związek oparty na przyjaźni, szczerych rozmowach, ogólnym rozumieniu się nawzajem.
Wielka fascynacja to najlepszy seks; niesamowita chemia ciał, której nigdy nie da się powtórzyć.
Jeżeli uda się połączyć je obie- jest wielkie szczęście. Jeżeli nie- co zdarza się częściej- pozostaje ogromna tęsknota...
(znalezione w internecie)
|
|
|
|
mam rozstrojoną duszę
mam miłość w nieporządku
mam załamanie powiek
i zapalenie myśli
-Kaja Kowalewska/ Melanżcholie
|
|
|
|
"Uwielbiamy tragedie. Kochamy konflikty. Potrzebujemy diabła, bo w przeciwnym razie sami go stworzymy."
Chuck Palahniuk "Opętani"
|
|
 |
|
Szukaj tego, co kochasz. Tak, żeby powiedzieć „O kurwa, to jest to.” I zrób to zanim umrzesz. Masz żyć życiem, które jest przeznaczone dla ciebie, a nie takim, które ktoś ci zaplanował.
|
|
|
|
Kiedy gasisz ogień ogniem - powstaje pożar.
|
|
|
|
"...na zewnątrz twardy jak skała,w środku ckliwy..."
|
|
|
|
Co cię nie zabije, to cię wzmocni - gdzie to ma sens? Zawsze kiedy słyszałam te słowa, przychodziło mi na myśl drzewo, w które uderza piorun, odzierając je z gałęzi i liści. Pozostaje tylko osmolony, chropowaty pień. Pień jest mocny i niezłomny, ale czy nadal jest drzewem, nawet jeśli krążą w nim jeszcze soki? Z człowiekiem jest tak samo. Każde złe doświadczenie odziera go z wierzchniej, miękkiej, delikatnej, wrażliwej tkanki. Następne podobne doświadczenie spływa po kościach. Ale dalsze, jeszcze gorsze i gorsze, odbierają kolejne uczucia. Człowiek nie uodparnia się na nie, traci tylko wrażliwość. Gdy liczba bodźców osiągnie dopuszczalny próg, pozostaje wreszcie tylko pierwotne jądro. Twarde i obojętne, animowane instynktem samozachowawczymi biologiczną wolą przetrwania. Czy tacy ludzie są jeszcze ludźmi? Czy może już zwierzętami, gorszymi nawet od ludzi, bo zdolnymi do bezwzględnego okrucieństwa.
|
|
|
|
Wiesz, bycie samemu nie jest naturalne, nie jest dobre, nie jest też łatwe. - Ale bycie samemu jest lepsze niż bycie z kimś kto wypełnia Twoje serce wątpieniem.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
