 |
Nikt nigdy nie będzie mógł spalić swoich wspomnień.
|
|
 |
"Była rozdarta między stronicami otwartej powieści, którą trzymała na kolanach i marzeniami, które zalewały ją, kiedy zwracała głowę ku zatoce"
|
|
 |
Pokój obok jest zamieszkany przez Boga.
|
|
 |
''...A ja się śmieję ,wtedy odpowiadam im:
Nie mam nic prócz paru pięknych snów!''
|
|
 |
„Chyba nigdy nikogo nie odrzuciłam naprawdę. Po prostu ludzie pozostawali gdzieś poza mną i tyle”.
|
|
 |
Moje życie. Powiedziała Magda. Nie umiałabym mówić o nim nawet po pijanemu.
|
|
 |
Siedziała jak osoba czekająca na kogoś, kto może lada chwila nadejść. Siedziała smutna jak ktoś, kto czeka na tę chwilę od dawna, od samego urodzenia albo i wcześniej; być może nawet wcześniej niż od dnia narodzin oczekiwanej osoby.
|
|
 |
Paryż to jedyne miasto na świecie, gdzie śmierć głodowa uznawana jest wciąż jeszcze za sztukę.
|
|
 |
Uśmiechnęłam się do siebie. Nawet najtragiczniejsze wiadomości przynoszą ulgę, kiedy okazują się tylko potwierdzeniem naszych najgorszych przeczuć.
|
|
 |
Czasami wydaje nam się, że ludzie są loteryjnymi losami: że znajdują się obok nas, by urzeczywistnić nasze absurdalne nadzieje.
|
|
|
|