 |
|
Mam w sobie taką konfuzję, zamęt i chaos, że nie rozumiem, jak ludzka dusza może to znieść.
|
|
 |
|
Cicho zapukała do drzwi Twego serca, niepewnie otworzyłaś wrota mając mnóstwo pytań, natłok myśli zabijał nadzieję, w której miejsce stopniowo rodziło się uczucie, nie miało ono kształtu, ani nazwy, strach wkradał się w tysiące nieposkładanych zdań, pomiędzy wierszami zostawiając ślad Jego imienia...
|
|
 |
|
Przeznaczenie zazwyczaj czeka tuż za rogiem. Jakby było kieszonkowcem, dziwką albo sprzedawcą losów na loterię: to jego najczęstsze wcielenia. Do drzwi naszego domu nigdy nie zapuka. Trzeba za nim ruszyć.
|
|
 |
|
Życie nauczyło mnie nie tracić nadziei, ale też się do niej zbytnio nie przywiązywać. Jest okrutna i próżna, wolna od skrupułów.
|
|
 |
|
To życie warto przeżyć dla trzech, może czterech rzeczy, reszta może posłużyć jako nawóz na pole.
|
|
 |
|
Nie ufam tym, którzy są przekonani, że mają wielu przyjaciół. To znak, że nie znają ludzi.
|
|
 |
|
Nigdy nikomu nie ufaj, a tym bardziej ludziom, których podziwiasz. Bo nie kto inny, a właśnie oni zadadzą ci najboleśniejsze rany.
|
|
 |
|
[...] ocean czasu - chcemy czy nie - zawsze zwraca nam to, co w nim kiedyś pogrzebaliśmy.
|
|
 |
|
Książki są lustrem: widzisz w nich tylko to, co już masz w sobie.
|
|
 |
|
Kto kocha naprawdę, kocha w milczeniu, uczynkiem, a nie słowami.
|
|
 |
|
Pokaż mi Twojego Winamp'a a powiem Ci kim jesteś.
|
|
 |
|
- Eeej, nudno jest, napijmy się wódki.
|
|
|
|