 |
|
Mijałam go kilka razy dziennie z uczuciem nieprzyjemnego mrowienia na karku. Wytrzymywałam jego oschłe spojrzenia. Unosiłam brodę mimo arogancji i traktowania wszystkich z góry, jakimi zdawał się przesiąkać. Usilnie starałam się odsunąć od siebie bezpodstawną nadzieję, że być może gdzieś w głębi jest innym człowiekiem, niż wskazywałyby na to pozory. Odpychałam od siebie każdą z myśli o tym, że może mi się podobać lub że mogłabym być bliżej niego. A dzisiaj? Uchyla mi dostęp do swojej klatki piersiowej, a ja dostrzegam serce. I słyszę, jak tłumaczy mi coś, a zdanie kończy się uzasadnieniem "... bo Cię kocham".
|
|
 |
|
czasem nawet jest z tym dobrze, wstyd o tym głośno mówić
|
|
|
|
stąpamy we dwoje po niepewnym gruncie, kiedy myślę, że cię kocham, kiedy czuję, że cię chcę
|
|
|
|
moje oczy są oczami wariata, kiedy spotykają się z twoimi oczami
|
|
|
|
I'm stumbling out drunk, getting myself lost.
I am so gone, so tell me the way home.
I listen to sad songs, singing about love
and where it goes wrong?
|
|
|
|
dam ci uczucie, dlaczego nie chcesz wziąć?
|
|
|
|
a skończyło się jak zwykle, pierdolone fatum
|
|
|
|
patrz, to jest jak powolne umieranie, wypluj mnie już, niech się stanie!
|
|
|
|
Mów, jeśli trzeba Ci znów kolejnych słów, tak łatwo wychodzą Ci z ust..
Ja daję swoje, że wbijają się w mózg, jak w serce nóż, i cóż, że boli, Ty je wypluwasz jak kurz.
i jest za późno, razem nie sięgamy do chmur, nie mogę latać, już nie trzeba mi piór. Tylko w dół.
i nieważne, że oddałbym tyle, żeby Cię dotknąć. Na końcu i na początku jest samotność.
|
|
|
|
nie mogę wybaczyć sobie, że to robię zakochany w tobie
|
|
|
|
czarnej rozpaczy samo dno
|
|
 |
 |
Zawsze wracamy, prawda? Każda droga, na końcu się nam krzyżuję. Po prostu los nie pozwoli nam odpuścić./esperer
|
|
|
|
Dodaj komentarz
