 |
|
tęsknota jak każda inna choroba, potrzebuje czasu, by się przełamać i zniknąć. dajmy jej zatem ten czas, nic na siłę. nie próbujmy jej wyprzeć - tym bardziej zastępując swoją pustkę innym człowiekiem. takim zachowaniem ranimy siebie i co gorsza innych ludzi, a przecież nikt nie powinien płacić za to, że ktoś nam kiedyś zadał ból. lepiej poczekać, czasem to długo trwa zanim się wszystko ułoży, ale warto wytrzymać. jeśli pojawi się ten odpowiedni człowiek, swoją miłością sprawi, że wszystko co złe odejdzie, a te dzisiejsze tęsknoty będą znaczyły prawie tyle co nic. nie mówię, że przestaną być ważne, bo być może zawsze będzie się mieć je głęboko w sercu, tak samo jak osobę, która te tęsknoty wywołała, ale nie będą już najważniejsze. nie będą dominować, sprawiać smutek i ból. będą już tylko cichym wspomnieniem, lekcją, która czegoś nas nauczyła, a efektem tej lekcji będzie obecność osoby, której w końcu będzie na nas prawdziwie zależeć. ale dajmy mu czas, dajmy czasowi czas.
|
|
 |
 |
Nie rezygnuj z czegoś, tylko dlatego, że wymaga to czasu. Czas i tak minie.
|
|
|
|
|
"Gdy kogoś kochasz, nie przeliczasz tej miłości na uczynki. Nie licytujesz: ja dałam tyle, ty dałeś tyle. Po prostu ofiarujesz, nie myśląc o zapłacie."
|
|
|
|
|
“A jednak często jest, że ktoś słowem złym zabija tak, jak nożem." - Czesław Niemen
|
|
|
|
|
Odległość nie znaczy nic, jeśli ktoś jest dla Ciebie wszystkim.
|
|
|
|
Najtrudniej jest napisać komuś, że się tęskni. Człowiek musi się otworzyć, przeciąć serce nożem i wyciągnąć z niego rękę. A co jeśli ręka nie zostanie pochwycona, nie złapie jej druga dłoń? Najtrudniej jest przyznać się do strachu, że martwimy się o drugą osobę. Nie chce się wyjść na paranoika ograniczającego wolność nie chce się oskarżać o nieumiejętność życia. Najtrudniej jest żyć, ze świadomością że osoba jest daleko i nasze słowa tak na prawdę NIC nie znaczą. Najtrudniej jest mieć napady paniki nad ranem i myśleć, że wszystko co dobre w życiu już minęło, że nic nas nie spotka, że nic się nie stanie, że cudów nie ma, tak samo jak teleportacji. Najtrudniej jest już nie chcieć płakać kiedy łzy nadal płyną i nie można ich powstrzymać, jak trudno jest być kimś kto ma tyle wad i tyle musi się jeszcze nauczyć. Może to i lepiej, bądź daleko, przynajmniej cię nie skrzywdzę.
|
|
 |
|
|
Wszystko jest bez sensu, ale nic bez znaczenia.
|
|
|
|
cokolwiek by nie mówili, sam najlepiej wiem kim jestem, co i jak mam robić i gdzie jest moje miejsce
|
|
|
|
Gdybyś zapytał mnie czy oddam komuś siebie, to powiedziałabym nie, bo przecież w miłość nie wierzę, tak było do czasu, kiedy poznałam ciebie, początek raj jak eden, później niezrozumienie
|
|
|
|
co mam powiedzieć? po co mam słuchać? co mam powiedzieć, kiedy znów mi stąd uciekasz.. nie wiem, czy jeszcze ta rzeka ma szanse na zejście z tym brzegiem..
|
|
|
|
siedzę w pustym mieszkaniu, myślę o tym jak było, pytam czemu to wszystko się tak szybko zużyło, czy to miłość w ogóle, skoro zgasł już ten płomyk, cały ból w tym momencie nie jest mi oszczędzony
|
|
|
|
miało być pięknie, miało być coś fajnego, dzisiaj to tylko przeszłość, sam nie wiem dlaczego
|
|
|
|
Dodaj komentarz
