 |
Nie ma mowy, nie ma słów, nie ma nas, nie ma emocji.
|
|
 |
Nie wiem, co mam robić, bo nie powinnam kolejny raz wchodzić mu w życie i prosić o niemożliwe. Chyba najlepiej byłoby zapomnieć, ale ja nie potrafię. Ciągle pamiętam każdą wspólną chwilę, która unosiła mnie do nieba. Chciałam spędzić z nim całe życie. Chciałam być z nim, dla niego. A teraz? Teraz duszę się od łez, a czas ucieka i życie razem z nim. I nie mam już nic, bo wszystko inne już dawno straciło swój sens.
|
|
 |
|
Cześć. Mam nadzieję, że u Ciebie wszystko dobrze. Szkoda, że się nie odzywasz, bo bardzo mi tego brakuje, ale jesteś pewnie zbyt zapracowany. Chciałam Ci tylko powiedzieć, że pomijając jeden najważniejszy fakt iż nie ma już Ciebie w moim życiu, to w sumie wszystko się układa. Tęsknie bardzo, bardzo mocno, wiesz? / napisana
|
|
 |
|
Wiesz, poznałam kiedyś pewnego pana. Wysoki, przystojny, brunet, brązowe oczy. Niesłychanie miły, inteligentny, oczytany i bardzo zabawy. No pomyślałam, ideał mi się trafił! Niezmiernie szybko pozwoliłam sobie go pokochać, bo widziałam w jego oczach coś czego żadne inne oczy nie miały. Kusił, oj kusił mnie swoją osobowością, a ja naiwna uległam, tak bardzo nieodporna na tego typu choroby. Pan ciągle był miły, ale coraz bardziej zagadkowy i skryty, a ja brnęłam głębiej i dalej, bo miałam takie niepodarte przeczucie, że to my stworzymy tą idealną jedność. I powiem Ci coś kochana po cichu, kobieca intuicja jednak czasem zawodzi, bo rzeczony pan wcale nie miał na myśli wielkich miłości, a ja zostałam z dziurą w sercu i tymi znienawidzonymi łzami, które tak długo mnie męczą. Miły pan w końcu odszedł bez słowa, a ja ciągle jeszcze się leczę i wyganiam tą upartą tęsknotę, bo wiesz, muszę Ci się przyznać, że ten pan to jedyny mężczyzna po którym nie potrafię się pozbierać. / napisana
|
|
 |
Nie ma nas, no bo jak mamy być jak nie ma Ciebie.
|
|
 |
To nie prawda że, jest za późno na miłość .
|
|
 |
Tak dawno nic nie było dobrze. Tak dawno nie uśmiechałam się szczerze w odpowiedzi co u mnie. Nie pamiętam jakie to uczucie, kiedy wszystko układa się po mojej myśli. Szkoda.
|
|
 |
"To jest takie beznadziejne przeświadczenie, że moje życie stoi w miejscu, a jeżeli już z wielkim trudem zrobię jakiś krok to dążę donikąd. Przeszłość uwiązała mnie skutecznie, a ja tak nie chcę. Już po prostu nie chcę marnować kolejnych miesięcy, nie chcę oddalać się od znajomych. To jest okropne, bo już sama widzę tą negatywną zmianę i ona tak cholernie mi przeszkadza. Mam dosyć samej siebie i tego, że tak bardzo sobie z tym wszystkim nie radzę. Boże, nie wiem dlaczego mi na to pozwoliłeś. Nie wiem czy właśnie tego chciałeś, abym znalazła się na dnie i sama, krok po kroku próbowała stamtąd się wydostać. A to boli, bo wiem, że nie tak ma wyglądać życie dziewczyny w moim wieku. Nie powinnam siedzieć i płakać, dumać i analizować, tęsknić i cierpieć. A wszystko to robię i pozbawiam się szansy na fajne wspomnienia, które kiedyś powinnam opowiadać swoim dzieciom, a tak to co im powiem? Chyba nie to jak bardzo cierpiałam i tkwiłam w jednym punkcie."
|
|
 |
Zastanawiam się nad tym, jak ludzie lubią, może wręcz kochają, rozmawiać o innych. Sami nie patrzą na siebie i na to, co robią, tylko potrafią krytykować i w bezczelny sposób wyrażać się na temat, na który nie mają pojęcia, nie wiedzą jak naprawdę jest. Ale to ich nie interesuje. Nie chcą nawet dowiedzieć się prawdy. Chcą tylko mieć jakąś sensacje, przejawy w głowie, że jest tak a nie inaczej, bo wiedzą, że jakaś osoba jest gorsza od nich. Mówię tu o wszystkim, o każdym zachowaniu. Człowiek popełni jakiś błąd w życiu, to zostanie on wytknięty wiele razy. Inni będą żyli z myślą, że człowiek nadal popełnia ten sam błąd... A nie wiedzą, że jest inaczej. Nie wiedzą jak jest. Nie widzą...
|
|
 |
Ten genialny chłopak przychodził do mnie co dzień. Rozmawiał, czarował. Nocami potrafiliśmy pisać aż zastał nas świt i trzeba było iść do szkoły albo pracy. Po mimo niewyspania szłam z uśmiechem na twarzy bo w głowie byleś Ty. Nie moglam sie doczekać kiedy pójde do pracy i znowu Cię zobaczę. Nie wiem jak to jest ale to się chyba po prostu czuje. To się wie kiedy spotyka się swoje przeznaczenie i milość życia. Ja wiedziałam wtedy że to byleś Ty.. Twoja K.
|
|
 |
Tak naprawde to chce ci podziekowac za rozmowe ale tez powiedziec ze jestem na ciebie cholernie zla! Musialam stac i patrzec na ciebie nie mogac cie dotknac. Boze jakie to azapomniane uczucie znow ciebie pragnac...
|
|
 |
Moim priorytetem stała się droga do Ciebie.
|
|
|
|