 |
|
wiesz, temu jednemu mężczyźnie chciałabym dać, tak zwyczajnie, tak najzwyczajniej w świecie - jak podarek imieninowy czy urodzinowy - całe moje życie.
|
|
|
|
jest jednym z mężczyzn, przez których płakałam najczęściej i zarazem jedynym, do którego nie mam o to żalu.
|
|
|
|
bo gdy czasem brak mi powietrza wtedy wiem, że na chwilę o mnie zapomniałeś.
|
|
|
|
Myślał, że odejdzie, jednak ona została, najwierniejsza partnerka z ich wilczego stada. Nie zawyła w miłości, milczała też w cierpieniu...
|
|
|
|
-opowiedz mi coś..
-co?
-coś czego nie opowiadałeś żadnej innej.
|
|
|
|
-Nie potrafię wyrazić tego, jak okropnie cię nienawidzę! Jak bardzo chciałabym cię nienawidzić!
Opadłam, pozwalając złości znaleźć ujście. Ułożyłam głowę na jego klatce piersiowej, słuchając gwałtownego bicia jego serca.
-Jak bardzo chciałabym!- westchnęłam, nie wierząc w to, co się dzieje.
-Ja też,ja też- mruknął pod nosem coś, czego nie usłyszałam
|
|
|
|
Przejechałam lekko palcem po jego garniturze, aby sprawdzić, czy to nie na pewno wymysł mego umysłu. Chciałam się uśmiechnąć, ale tylko przygryzłam wargę, bojąc się jego reakcji.
Był tutaj nadal, obok mnie. Dookoła panowała cisza. Przerywał ją tylko stukot kropli, rozbijających się o wodę. Przypominały one łzy, która jedna po drugiej, staczały się po mojej twarzy. Serce biło jak oszalałe, domagając się tego, czego mu tak bardzo brakowało.
Delikatnym ruchem chwycił mój podbródek, zmuszając do spojrzenia w oczy. Wierzchem dłoni otarł załzawione policzki, nie odrywając wzroku
|
|
|
|
Otworzyłam oczy, a on tam stał. Wstałam powoli, wielokrotnie mrugając oczyma, żeby przekonać się, że to nie złudzenie. Woda strużkami spływała z mojej sukienki i nóg. Aksamitny materiał przyległ do mojego ciała. Włosy, wcześniej proste, teraz były garścią kręconych loków. Zrobiłam kilka wolnych kroków, brodząc w wodzie. Stanęłam przed nim.
|
|
|
|
Wiatr targał delikatnymi kosmykami jego włosów, tworząc lekkie rumieńce na jego licach. Szedł przez zgliszcza, poruszając się lekko, jakby unosił się kilka centymetrów nad ziemią. Jego blond włosy igrały subtelnie w słońcu.
|
|
|
|
Całe google przewróciłam do góry nogami. Ale i tak nie znalazłam odpowiedzi na pytanie, co się z nami stało.
|
|
|
|
Dźwięcznym głosem rozkochał mnie w sobie.
|
|
|
|
Wysiadł rozum, zawładnęło ciałem serce.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
