 |
|
Nie słyszę nic poza biciem serc z kamieni
|
|
|
|
Cokolwiek powiesz, podzielę to na trzy
|
|
|
|
Włóż moją skórę i zostań mną choć przez chwilę.
|
|
|
|
Świat od dawna kręci się dokoła siebie
Rodzi swoje dzieci nagie, głupie, ślepe
|
|
|
|
Po chuj godzić się i podawać innym rękę ?
Rozejrzyj się, przecież jest tak obojętnie.
|
|
|
|
Czy to ten cały świat blaknie jak stare zdjęcie ?
Czy to ja tracę wzrok i ślepnę.
|
|
|
|
Tu jest niewesoło. Bo wszyscy tu już zapomnieli jak
Szczerze żyć, sobą być.
|
|
|
|
Jak czegoś chcesz, to bierz
|
|
|
|
Ludzie to dziwni są, masz pytania?
Przyjedź, zobacz - jest ich tu od zajebania
|
|
 |
|
Delikatnie drżysz tak jak mży za oknem deszcz.Dyfuzja jesiennej aury jest szybka jak Bugatti Veyron Super Sport i rozprzestrzenia się niszcząc jak hiszpanka.W Twoich oczach skrzą się łzy jak śnieg i tańczą swój ostatni taniec by za chwilę spaść po twarzy.Za chwilę niczym konie cwałem biegną w dół.Wodogrzmot Twoich słonych kropel sieka moje komory,przedsionki,żyły,zastawki,tętnice,nerwy na najmniejsze kawałki robiąc z nich papkę,która trafia do układu pokarmowego.Zatrzymuje się w gardle i dusi mnie jednocześnie chowając wszystkie słowa jakie chcą się przedrzeć przez krtań.Martwota niewypowiedzianych słów ciąży na Naszych barkach i wbija w przemarznięty ląd.Toniemy,zapadamy się,a wraz z Nami każdy dzień,w którym umieściliśmy choć najmniejszą cząstkę samych siebie.Dławimy się okaleczonymi wspomnieniami i wypełniamy bólem,który jest jak pożar w lesie.Spłonęła nasza miłość.To koniec. Jestem jak Niobe. Skamieniałem, lecz dalej płaczę.
|
|
 |
|
Znów Cię widzę i choć uśmiechasz się w moją stronę, i idziesz w moim kierunku, i dotykasz mojej dłoni, i jesteś tutaj, tak bardzo blisko mnie, to pragnienie posiadania Ciebie staje się tak wielkie, że wczorajsza chęć zapomnienia o Tobie okazuje się najgłupszą rzeczą o jakiej mogłam kiedykolwiek pomyśleć. Mówisz do mnie, a ja tak bardzo chcę Cię posłuchać, i znów się uśmiechasz, a ja zaniemówiłam, stoimy tak blisko siebie, a ja nic nie mogę z tym zrobić. I pytasz o moje plany na weekend, i nie wiem jak odpowiedzieć, że bardzo chciałabym spędzić ten czas z Tobą. I wysiadasz, znów dotykasz mojej dłoni, oczarowujesz uśmiechem, znów zostawiasz serce przepełnione nadzieją. I nadal nie ma nas, nie istniejemy, kolejny raz zmarnowałam szansę na zbudowanie czegoś pięknego. I żałuję, i płaczę w myślach, i chcę byś był, i kochał. [ yezoo ]
|
|
 |
|
Niepokorny pojeb - skoczę prędzej niż się potknę.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
