 |
kobiety półsenne róż z twarzy strzepują.
|
|
 |
jeszcze t y l e mam do dania. aż dziw, że to wszystko w sobie mieszczę.
|
|
 |
ach, panie, panowie,
czemu ciepła nie ma w nas ?
|
|
 |
pozwólcie mi
na jeszcze parę róż.
|
|
 |
Ludzie są czarni, ludzie są biali, ludzie są czerwoni, ludzie są żółci. Brakuje, przez pryzmat patrząc, ewidentnie ludzi niebieskich. Gdzie są niebiescy? Powiedzmy spokojnie tak: niebo jest rzeczą bezwątpliwie niebieską. /Stachura.
|
|
 |
będę kłamać tylko tyle, byś mnie miał, jaką wyśniłeś. /R.G.
|
|
 |
tak się złożyło, że jestem i patrzę.
|
|
 |
Pokochaj mnie z całych sił,
pokochaj mnie na sto lat.
|
|
 |
Zatęsknić za niemożliwym jest możliwe. Zatęsknić za niemożliwym znaczy odkryć w sobie brak; znaczy poczuć w sobie brak i chodzić z tym brakiem jak z wielką dziurą w piersiach na przestrzał, na wylot, do której wpada i z której wypada jakiś niewiadomego pochodzenia wiatr, gwiżdżąc po drodze taka jakąś melodię, że - o rzewności nad rzewnościami - oczy zachodzą mgłą od wypatrywania źródła tej melodii. /Stachura.
|
|
 |
by starzeć się nie doroślejąc.
|
|
 |
Potrzebuję kilka Twoich słów cichego szeptu, tuż przed snem. Nie musisz przy mnie być, mów do mnie tam gdzie jesteś, myślami Twymi odetchnę jak powietrzem..
|
|
 |
Powtarzam, nie chodzi o to,
eby nauczyc sie prowadzenia jakichs
gierek. Chodzi o zrozumienie ludzkiej natury i odpowiednie
postepowanie. Mezczyzna zawsze bedzie chciał tego, czego nie ma.
Kiedy poznaje kobiete, która wydaje sie nonszalancka, zdobycie jej
wzgledów staje sie dla niego wyzwaniem.
|
|
|
|