 |
|
[1] Czarny pomnik, na jego brzegu biała figurka aniołka, parę wyrytych słów, data i zdjęcie sprzed roku. Staliśmy tak trójką nad Jej grobem, słowa ogarnęła cisza, milczeliśmy. Oprócz różnorodnych kwiatów i kolorowych zniczy, mój wzrok przykuło tamto zdjęcie, znam je na pamięć, każdą rysę jej twarzy na nim czy naturalność uśmiechu. Tym razem, wydawało mi się inne, tak jakby naprawdę patrzyła na nas, jakby naprawdę to do nas się uśmiechała. Przez moją głowę przebijały się między sobą myśli, zapisane w pamięci wspomnienia, widziałam w nich Ją. Był początek zimy, siedziała przy kominku ogrzewając dłonie, jak zawsze uśmiechnięta. Opowiadała o tym, jak strasznie czuje się szczęśliwa. Wspominała o bólu, o niejednej chwili słabości jaką przeżyła, ale jedyne co chciała wtedy zrobić, to coś mi uświadomić. Zrobiła to.
|
|
|
|
[2] Przekazała mi jakby wyrywki ze swojego scenariusza, uświadamiając, że nieważne jak bardzo będzie źle, że nieważne czy upadnę naprawdę nisko, ważne, żebym w sercu zawsze miała wiarę. Wiarę w to, że warto, że choćby sama, to przełamię największą z przeszkód, ze dam radę. Pamiętam wtedy Jej oczy, naprawdę emanowały szczęściem. Byliśmy pewni, że tak jest i tak było, dopóki z Jej oczu nie uciekły te iskry, dopóki nie zamknęła powiek. Obdarowywała ciepłem, wzorem swojego uśmiechu, tak w istocie umierając od środka. Nigdy nie chciała, żeby ktokolwiek z nas zapamiętał ją zimną jak lód, powoli odchodzącą. Nie pozwoliła nam na to, odchodząc wtedy, gdy byliśmy pewni, że już nic złego się nie stanie. Sama zabrała nam siebie, w krótkim liście pisząc, że w ten sposób, ani Ona ani żadne z nas, nie będzie cierpieć, że tak będzie lepiej. / Endoftime.
|
|
 |
 |
czujesz się jak heros; tak silny i tak ważny. Daje Ci spokój jednym spojrzeniem, a uśmiechem aplikuje kolor do twojej wyblaklej krwi. Przenika twoje myśli tak, że masz wrażenie, że jest twoimi naczyniami krwionośnymi. Jesteś w stanie rzucić wszystko dla niej, nie czując, że coś tracisz, nie czując żalu. A czas? Czas wciąż za szybko biegnie, gdy jej wciąż zimne 36.6 grzeje się o twoje gorące ciało. Chcesz tworzyć magię, więc szukasz najpiękniejszych kwiatów by czuła, że jest twoja mała księżniczka. I wciąż ja przytulasz, bo jest twoim małym światem. Masz swój idealny świat w ramionach i poczucie, że gdy to zniknie, znikniesz też Ty pozerany przez codzienność i krwiąc od środka, bo serce rozpryslo się wbijac ostro w skórę. To dla mnie jest miłość.[2]
|
|
|
|
|
kiedy na ciebie patrzę - wszystko wydaję się być lepsze . na mojej twarzy pojawia się uśmiech, a żaden problem nie ma w tej chwili znaczenia . liczy się tylko ta chwila, te sekundy, kiedy spoglądamy sobie wzajemnie w oczy . i uwielbiam to . tylko ty tak potrafisz .
|
|
|
|
To niesamowite, jak czlowiek, ktory był kiedyś po prostu obcy , może nagle stać się dla Ciebie całym światem . / unikale.pl
|
|
|
|
Dzisiaj, kiedy staliśmy tak z ludźmi nad Ich grobami, szepcząc wspominaliśmy czas, kiedy byli tutaj, obok przy Nas. Zastanawialiśmy dlaczego tak jest, że życie zabiera Nam ludzi, którzy tak naprawdę niczym nie zawinili? Dlaczego zamiast podarować jeszcze jedną szansę na oddech, zamyka Im powieki zatrzymując rytm serca, ciała zakopując pod ziemię? Przez nasze myśli kilkaset razy przewijały się Ich uśmiechy, słowa zatrzymane gdzieś na dnie serca i czyny zapisane w pamięciach. Pomimo świadomości, że nie ma Ich już z Nami, że może już nigdy się nie zobaczymy, to w Naszych sercach trwają nadal, żyją przypominając o sobie każdego dnia. / Endoftime, z tamtego roku.
|
|
|
|
On postanowił się zmienić. Zmienić dla niej bo ponad wszystko chce z nią być i jej nie stracić za wszelką cenę. Postanowił nie przejmować się innymi facetami bo przecież ona jest z nim a nie z każdym kolesiem który do niej zagada. Wie, że ona go kocha. I ta miłość przetrwa. Przetrwa bo każda ze stron jest gotowa się zmienić dla drugiej
|
|
|
|
ONA: Kochanie, co Ci się we mnie nie podoba?
ON: Jesteś ideałem! Tylko jedną rzecz bym w Tobie zmienił... Twoje nazwisko na moje.
|
|
|
|
Zrozumiałam, że nie chcę streszczać się zaledwie w jednej kwestii. Nie chcę każdego, nowego dnia szukać sobie miejsca we własnym życiu, czy też wciąż na nowo układać jego podstawy. Dziś, jedyne czego chcę to pozbyć się z pamięci tamtych dni, wspomnień i słów w nich zapisanych. Chcę pozbyć się z podświadomości tej myśli, że już nigdy nie będzie tak jak wcześniej, że nigdy nie będzie tak dobrze. Serca nie oszukam, nie podmienię uczuć pozbywając się przy okazji bólu, ale dziś wiem, że to co mogę zrobić, to wyłącznie je zmienić. Mogę, naprawdę mogę. Wystarczy, że chłodne miejsce wypełnię nowymi, tym razem prawie idealnymi i tak doskonałymi jak nigdy, o które przede wszystkim nie będę się bać. Uczuciami, które dla mnie będą jakby podporą szczęścia, którymi bez przeszkód, po prostu będę mogła oddychać. / Endoftime.
|
|
  |
|
nie chcialam zeby to zabrzmialo tak wrednie ale powoli zblizalam sie do kresu wytrzymalosci, jesli chodzi o przylepiony do ust usmiech i udawanie ze nie trzese sie cala w srodku. Zdecydowanie wolalam by moi przyjaciele myśleli ze mam zespol napięcia przedmiesiaczkowego niz ze jestem na skraju wytrzymalosci nerwowej.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
plusik
