 |
|
spacerowałam parkowymi alejkami, ale nie dostrzegłam, że na jednej z ławeczek siedzą dziewczyny, które nie darzą naszej ekipy zbyt wielką sympatią, więc nie ominęłam tego miejsca, lecz one widziały mnie doskonale. wstały z miejsc, zaczęły mnie popychać, wyzywać, po chwili niespodziewanie zza krzaków wyszły moje dziewczyny. na dwie z tamtej drużyny, nasza zgrana piątka była o wiele za duża. załatwiłyśmy je w dziesięć minut, a tamte, pewne siebie przepraszały nas. tamtego dnia przekonałam się o mocy przyjaźni.
|
|
|
|
to nie miało tak wyglądać. mieliśmy zostać przyjaciółmi, nawet najlepszymi. mieliśmy mówić sobie wszystko. miałam uwielbiać Ciebie i ze wzajemnością, ale nie kochać. po naszym rozstaniu miała nastać idealna przyjaźń, na wiele lat. więc dlaczego nienawidzisz mnie, a ja nienawidzę Ciebie?
|
|
|
|
cierpiałam przez kilka miesięcy, by teraz otrzymać odrobinę szczęścia. wiele osób doskonale o tym wie, a mimo wszystko zazdroszczą mi. zastanawiają się skąd mam na wszystko kasę, dlaczego jestem zakochana. interesują się tym, że palę papierosy i piję drinki. dziwią się, że rodzice darzą mnie takim zaufaniem i pozwalają mi mieć pełnoletniego chłopaka. zakompleksione osoby ubliżają mi, twierdząc, że się lansuję. prawda jest inna. nie mam czym szpanować. wręcz przeciwnie, nie wychodzę na miasto, zamykam się w swoim świecie. więc w czym problem?
|
|
|
|
''Cudownie było mieć go przy sobie. Uwielbiała to uczucie. Nigdy nie będzie miała dość. To było tak cudowne, że aż niesprawiedliwe. Nie potrafiła wyrzec się poglądu, że we wszechświecie panuje specyficzna równowaga. Płacisz za to, co dostajesz. Więc jeśli idzie o szczęście, miała już spory dług.''
|
|
|
|
Dodaj komentarz
