|
powiedzmy sobie otwarcie, że siebie potrzebujemy.
|
|
|
możesz cierpieć, możesz stać się najgorszym człowiekiem, ale po chuj? podnieś się, weź głęboki wdech, zatrzymaj powietrze w płucach i pomyśl: ktoś kto ma gorzej daje radę, więc czemu ja mam nie dać? wypuść powietrze, uśmiechnij się i spełniaj marzenia, bo do tego zostaliśmy stworzeni.
|
|
|
Urodziłam się optymistką, to świat nauczył mnie pesymizmu.
|
|
|
Najtrudniej traci się coś, co dotąd powoływało nas do życia, coś, co powodowało na twarzy uśmiech, rzecz, do której cholernie się przywiązaliśmy i człowieka, którego pokochaliśmy.
|
|
|
Nauczę Cię kochać, bo ranić już potrafisz.
|
|
|
Nie chce tego tak zakończyć. Nie musimy być razem, nie musimy się przyjaźnić. Wystarczy, że na ulicy powiesz mi zwykłe cześć. Nie udawajmy że się nie znamy
|
|
|
Wybacz, że się wycofałam. To całe czekanie i staranie się jest żałosne, więc spokojnie patrz jak odchodzę. Już nie wrócę, przepraszam.
|
|
|
Depresja? Nigdy nie dam się tej dziwce.
|
|
|
wiesz, raczej nie jestem gotowa na to, abyś był nikim w moim życiu.
|
|
|
szkoda, że nie wiesz jak boli takie olewanie w chwilach, gdy Cię potrzebuję.
|
|
|
To przyjaźń? może lepiej o tym nie mówmy.
|
|
|
poróżniła nas tylko jedna rzecz, jedno mówiło że kocha, a drugie kochało.
|
|
|
|