 |
|
cholerny uścisk w klatce piersiowej, smutne oczy, udawany uśmiech, powracające uczucie zagubienia i bezradności.
|
|
 |
|
Książka powinna rozdrapywać rany, wręcz je zadawać. Książka powinna być zagrożeniem.
|
|
 |
|
Uczucia są niebezpieczne. Jeśli się zaczyna coś czuć, traci się odporność
|
|
 |
|
To nie jest łatwe. Codziennie wstawanie i nadzieja na nowy, być może lepszy dzień. Krótka prośba do Boga, by coś zmienił, by nadał sens. Uporanie się z problemami, które nigdy nie mijają. Odwieczna walka ze sobą każdego rana w lustrze.
|
|
 |
|
już nawet przyjaciele wydają się być obcy
|
|
 |
|
Osoba, która naprawdę Cię kocha to taka, która widzi Twój ból, gdy wszyscy inni wierzą w Twój uśmiech
|
|
 |
|
Bywa, że spóźniasz się jak my, o ten jeden moment, o spojrzenie, uśmiech, o to jedno uczucie, a to mimo wszystko nie wróci już nigdy więcej. / Endoftime.
|
|
 |
|
Możesz próbować mnie zmieniać jednak zapamiętaj, że nigdy nie uda Ci się zrobić tego tak, jak zrobił to ktoś tuż przed Twoim przyjściem. / Endoftime.
|
|
 |
|
Pamiętasz jak uderzenia serca zmieniały swój rytm, kiedy tylko był obok? Jak coś spowalniało myśli i zatrzymywało wzrok, kiedy stał tak przed Tobą? Jak drżały Ci dłonie, kiedy lekko obejmował Cię w pasie? Jak błyszczały źrenice, kiedy patrzył prosto w nie? Jak mimowolnie uśmiechałaś się, kiedy jego wargi dotykały Twoich ust? Jak czułaś, że to wszystko jest naprawdę? Jak byłaś pewna, że masz go? I tak pozostanie już na zawsze? Pamiętasz? / Endoftime.
|
|
 |
|
znajdujesz pośród książek stary pamiętnik czytasz go i już w połowie uświadamiasz sobie jak bardzo Twoje życie zdążyło się zmienić .
|
|
 |
|
Świat nie pozwala oddychać, ale jakoś trzeba żyć.
|
|
 |
|
Kiedyś przychodzi taki moment, w którym zdajesz sobie sprawę, że masz w głowie całkiem pokaźny bajzel. Tylko, że nijak tego bajzlu okiełznać nie można, ani nawet pomocy znikąd nie widać
|
|
|
|