 |
Błędy – wszyscy je popełniamy. Zazwyczaj mamy najlepsze intencje, jak trzymanie czegoś w tajemnicy, by kogoś chronić. Albo chcemy oddalić się od osoby, którą się staliśmy. Czasami nie wiemy nawet, jakie błędy popełniliśmy. Albo odkrywamy to w ostatniej chwili żeby zdążyć wszystko wyprostować. Ale żaden błąd nie zdarza się bez powodu. Daje nam lekcje czegoś, czego w innym wypadku byśmy nie zrozumieli. Można mieć tylko nadzieję, że więcej nie popełnimy tego błędu. Całe szczęście, że tak się nigdy nie dzieje.
|
|
 |
Znajdź sobie kogoś kto będzie dumny, że Ciebie ma. :)
|
|
 |
a może po prostu zbyt rzadko zdajemy sobie sprawę, jak wielkie szczęście mamy obok siebie?
|
|
 |
robimy. myślimy. żałujemy.
|
|
 |
ludzie cholernie łatwo się poddają, gdy do czegoś dążą. Łatwiej im myśleć jak wiele jeszcze przed nimi, niż odwrócić się i zobaczyć, jak długą drogę już przeszli...
|
|
 |
have you ever wanted to cry but no tears come out, so you just stare blankly into space while feeling your heart break into pieces.
|
|
 |
I didn’t love you. I was sick, I just needed to feel something.
|
|
 |
Zbyt często i zbyt długo czekałam już w moim życiu na ludzi lub zdarzenia, które się potem nigdy nie realizowały, albo realizowały się tak późno, że nie miało to już dla mnie żadnego znaczenia.
|
|
 |
The worst feeling isn’t being lonely, but being forgotten by someone you can’t forget.
|
|
 |
Tak, ‘kiedyś’ to jest dobre słowo. Niby precyzyjne, a takie rozmyte. Niewiadome. Jak liczba Pi, jak Piekło, które przecież nie istnieje, a zatem może i ‘kiedyś’ jest wyłącznie iluzją. Jakąś rozpaczliwą obietnicą, która nie zostanie dotrzymana. I mam tak mówić każdemu: ‘Kiedyś cię pokocham. Bądź cierpliwy. Kiedyś.’ Właśnie tak?
|
|
 |
W końcu jednak przychodzi taka chwila, że nie chce nam się dłużej udawać. Stajemy się sami sobą zmęczeni. Nie światem, nie ludźmi, sami sobą.
|
|
 |
i to uczucie kiedy musisz wybrać pomiędzy dwoma rzeczami które kochasz...
|
|
|
|