 |
Dziewczyno i powiedz mi dlaczego płaczesz? Łzami niczego nie zmienisz. Nie zmusisz go żeby Cię pokochał. Każdy z Nas musi przeżyć zawód miłosny, by wiedzieć, że to jeszcze nie jest to. Nie ten czas. Zamiast się nad sobą użalać zacznij korzystać z życia, a jeśli ktoś dla kogo poświęcasz wiele Cię odrzuca to znaczy, że nie jest Ciebie wart i kiedyś na pewno zrozumie swój błąd i przypomni sobie jak bardzo Ci na Nim zależało. A wtedy już będziesz szczęśliwa z kimś innym. Bo każdemu szczęście jest pisane.
|
|
 |
Najgorzej jest wtedy gdy uświadamiasz sobie, że nie ma już nikogo na kim mogłoby Ci zależeć, kogoś o kim mogłabyś nieustannie mówić, myśleć i cieszyć się na jego widok. Wtedy najsmutniejsze są poranki. Bo budząc się rano nikt nie pojawia się w Twoich myślach, nie masz na co czekać i czujesz tą ogromną pustkę i tęsknotę za tym żeby mieć taką osobę.
|
|
 |
Może nie wyszło raz jeden, drugi, trzeci. Ale nie przestawaj wierzyć w to, że gdzieś tam jest ktoś, kto czeka na Ciebie. Tak jak Ty na Niego. Zacznij wierzyć w to, że kiedyś się spotkacie.
|
|
 |
Walczę by zapomnieć, By już nie mieć wspomnień ..
|
|
 |
To tylko 10 procent szczęścia, 20 procent umiejętności, 15 procent skoncentrowanej siły woli, 5 procent przyjemności, 50 procent bólu i stuprocentowy powód by zapamiętać to imię!
|
|
 |
Chcesz mnie ściągnąć na ziemię, ale jestem wysoko w kosmosie.
|
|
 |
Kolejny raz w życiu mam taki moment, że nie wiem, co robić. Nie wiem, co dalej i nikt mnie nie poprowadzi. Wiem, że to wszystko tylko ode mnie zależy.
|
|
 |
wtedy były marzenia, a dziś są tylko plany. i wciąż nie mamy czasu, i wciąż ich nie spełniamy.
|
|
 |
Teraz już nie łączy nas nawet adres zamieszkania. Więzy krwi, może, chyba, pięćdziesiąt procent moim genów jego pochodzenia. Zero rozmów, zainteresowania, a przy jakimkolwiek przypadkowym, wymuszonym kontakcie jedynie trochę krzyku, spin. Ojciec? No nie żartuj, że do tej rangi mam podnosić człowieka, który jedyne, co przyłożył do mojego wychowania, życia to trochę pieniędzy oraz przyrodzenie jednej nocy.
|
|
 |
Za kilka lat powiem Ci jak wyszło. Powiem Ci o błędach. Powiem jak rozpierdoliło serce i co się działo w żołądku objętym torsjami. Powiem Ci jak cholernie warto było.
|
|
 |
Nie da się określić miar kochania, schematów, następstw postępowania. Unikaty, każda miłość po kolei. Nieważne jak, ani trochę, nieważne jakimi słowami. Liczą się te gesty i to osobliwe odczucie gdzieś w środku. Kochamy się, na ten swój pojebany sposób, ale kochamy się, wbrew oczekiwaniom i zasadom, słabo widząc świat poza sobą, uznając się za największy priorytet nawzajem, nie planując wspólnej przyszłości, bo nie mamy pojęcia o jutrze, ale ze świadomością, że tylko śmierć może nas rozdzielić.
|
|
|
|