 |
 |
obiecaj mi, że nigdy nie pozwolisz na to, abym odeszła .
|
|
|
|
Everything has changed, but not my feelings for you. I still love you and I miss you so much. / mydestination
|
|
 |
|
Zapominać można codziennie, ale z każdym dniem pozostaje coraz mniej sił../nieracjonalnie
|
|
|
|
Fatalny weekend. Wszystko sprawia mi ból, każde słowa wzbudzają we mnie złość, każde spojrzenie wywołuje nieokreślony odruch odpychania od siebie ludzi, próba rozmów kończy się zawsze tym samym. Widzisz, jak ta cisza na mnie działa../nieracjonalnie
|
|
|
|
Tak bardzo boli mnie fakt, że pragniesz, bym była zawsze, bym codziennie dawała znak, że żyję, a w zamian nie potrafisz mi tego podarować. / nieracjonalnie
|
|
|
|
Pierwszy raz nie otrzymałam od Niego odpowiedzi na moją wiadomość, pierwszy raz poczułam w sobie strach, że może to nie przetrwać, że tak łatwo można nas zniszczyć, że jedna para ludzkich rąk i obwiniający nas wzrok może wszystko przekreślić. Boję się ludzi. / nieracjonalnie
|
|
|
|
To był dobry wybór. Podjęłam właściwą decyzję. Niczego nie żałuję. / mydestination
|
|
|
|
Próbuję z tym walczyć, każdego dnia, w każdej pieprzonej chwili próbuję siebie zrozumieć. Analizuję, rozmyślam, przewiduję różne scenariusze, ale wciąż tkwię w jednym miejscu. Niszczę swoje życie. / nieracjonalnie
|
|
|
|
Dopóki go całuje, wiem, że wszystko w porządku. / niecalkiemludzka♥
|
|
|
|
Jeszcze jedna godzina bez żadnego znaku życia, a szukam najbliższego lotu i jestem pod Twoim domem jeszcze dziś przed północą. / nieracjonalnie
|
|
|
|
Czuję się niebezpiecznie, jestem sama, nie ma nikogo wokół, nie wiem, co tęsknota potrafi zrobić z człowiekiem, do jakich rzeczy może posunąć oszukaną i odrzuconą dziewczynę. / nieracjonalnie
|
|
|
|
Zawsze wystarczały mi smsy, były przecież od Niego. Rozmowy co drugi tydzień - nigdy nie narzekałam. Spotkania raz na kilka miesięcy - nie mówiłam, że jest mi źle, że to zbyt rzadko i za krótko. Przez ten cały czas potrafiłam się dostosowywać, choć to nie było łatwe, przeciwnie, wiesz, było niewyobrażalnie trudne, ale miałam w sobie miłość, czułam Go w sobie, Boże, był przy mnie duchem, tak sobie to tłumaczyłam. Co trzeci dzień słyszałam czyjeś kroki na schodach, wieczorami o 21.00 ktoś pukał do drzwi. To On, uwięziony w mojej wyobraźni. Robiłam nam śniadanie, dwie kawy i dwa miejsca przy stole. Zwariowałam. Chciałam oszukać samą siebie, wmawiałam sobie, że mieszka ze mną. Czasami musiałam coś głośno wykrzyczeć, zanosząc się płaczem, żeby zrozumieć, ale zawsze dawałam radę. Dziś czuję, że nadchodzi moment, w którym sobie nie poradzę. Odległość mnie zniszczyła, zawładnęła mną dogłębnie. / nieracjonalnie
|
|
|
|
Dodaj komentarz
