 |
|
i wracam wesoły do domu ze szkoły i w domu z miłości umieram
|
|
 |
|
ja mam dosyć. ja nie wiem, kim jestem. ja ciebie już nie chce. nie wiem, kim ty jesteś. wszystko mi się przekręciło na drugą stronę. nie wiem czego chce, ale coś musi się stać, bo inaczej pękne. ja nie-wy-trzy-mam.
|
|
|
|
tego mu trzeba było: wyrzygać dusze
|
|
|
|
coś mam w środku spierdolone. na amen.
|
|
|
|
kłapiesz głupim ryjem, jakbyś sam był kurwa święty
|
|
|
|
wiesz, chciałbym Ci powiedzieć, ale nie mam którędy
|
|
|
|
chciałem umrzeć, a nie udało mi sie nawet zasnąć
|
|
|
|
prędzej czy później zwariować muszę, bo się nie w świecie, ale w sobie duszę
|
|
|
|
gdy szło o uczucia, to on nie miał czucia
|
|
|
|
nie chcę żyć i nie chcę odejść. nie chcę mówić i nie mogę milczeć.
|
|
|
|
A jak wrócę musimy sie w końcu napić. Upić. Upierdolić tak jak dawniej.
|
|
|
|
biegnę do ciebie i tak błogo się rozpadam
|
|
|
|
Dodaj komentarz
