 |
|
Znasz moje imię, nie moją historię. Słyszałeś, co zrobiłem, ale nie przez co przeszedłem.
|
|
|
|
Zamknięta w czasoprzestrzeni , dławiąca się sztucznym śmiechem , gubiąca siebie.
|
|
|
|
Utonęłam w otchłani popiołu i spalonych grobów .
Krzyczałam lecz wszyscy byli zagłuszeni
symfonią grającej ciszy .
Krwawiłam ale nikt nie zauważył wydartej rany pod zabliźnionym
ciałem . Uciekałam jednak życie dalej toczyło grę.
|
|
|
|
Zatrzymałam się na rozdrożu życia.
Moje serce zbroczyło krwią.
Dłonie poddałam kwarantannie ,
a blizny zawarte w psychicznym umysle,
wystawiłam na zmarznięty tłum
nic nie znaczacych ludzi .
Poddałam się.
Zanurzyłam w oceanie schizofrenicznych
myśli . Zabarwiłam śnieżnobiały śnieg, na
purpurowo . Żebrałam o szczęśliwe zakończenie,
wymaganego piekła. Naiwna,
umieram.. pogódź się z ślepym losem .
Sprawiedliwość poległa na polu stoczonej bitwy .
Została obłuda, kłamstwo i zatracone resztki nieświadomej
duszy .
Palono mnie na stosie zgardzonych ciał ,
biczowano pośród gwałtownych uderzeń.
Ustąpiłam.
Przez zamglone powieki zobaczyłam
wytarte niebo . Zapragnęłam
wolności , bezgranicznej ,samotnej .
Obudziłam się w białej trumnie na wyśrodkowanym
placu zgniłych dusz .. Cmentarz stał w płomieniach .
Szatan uśmiechał się szyderczo , zabrał mnie do siebie .
udusił i pogrzebał .
|
|
|
|
Błysk ostrza ,
i znak na który wszystkie
cząsteczki mojego ciała płyną w
górę . Wzdłuż wolności ,
mijając się z smutkiem i cierpieniem,
układają nielogiczną całość.
Spotykają się z melancholia i ukojeniem,
jednak zaraz po tym wypryskają
jak wzburzony wulkan gorącą krwią.
Zamykają dziury zadane przez
ludzkie ręce i wytwarzają
kolejną dawkę hemoglobiny.
|
|
|
|
Przestań jęczeć, że chcesz, żeby było jak dawniej, bo tak nigdy nie będzie. Lepiej weź się za siebie i spraw, by 'teraz' było lepsze.
|
|
|
|
Pozdrawiam serdecznie ludzi, którzy wiedzą o mnie więcej, niż ja sama.
|
|
 |
|
Może jednak mam tego wszystkiego dość ? Wszystko już nie jest jak dawniej . A ja ? Rozdrapuję strupy, byle tylko nie zapomnieć, byle powstała blizna na zawsze . Chciałabym wstać i uśmiechać się, jak dawniej do filiżanki kawy. Chciałabym zobaczyć uśmiech bliskich , którym brakuję tej dawnej Pauliny . Jakie życie ma wgl cele ? Dlaczego kurwa, po tylu latach dowiaduję się, kogo miałam obok siebie . Potrafię cały dzień przeleżeć w łóżku, byle by nie patrzeć na twarze które, nie są takie jak dawniej. Nienawidzę myśli, że to co kochałam, już nie istnieję . Że ludzi, którzy tworzyli mnie i moje życie, odeszli .. Życie, ile jeszcze będziesz mnie kopać ? Ile razy będę leżeć zapłakana, prosząc by wszystko się poukładało, że nie mam już sił ... /rebelliouspincess
|
|
|
|
Ludzie lubią się niszczyć, skazywać na śmierć. Przecież tak często się zakochują.
|
|
|
|
Kiedyś brzydziłam się Twoim światem a dziś sama tonę wśród narkomanów, odlotów i urwanych filmów.
|
|
|
|
albo się wykończę sama, albo wy, pojebani ludzie mi to zrobicie .
duszę się waszym płytkim zachowaniem .
ale to nic , bardziej brzydzę się swoim .
|
|
|
|
Codziennie popełniamy ten sam błąd oddając skrawek wnętrza ludziom, którzy w zupełności na to nie zasługują.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
