 |
|
a ona po prostu miała tego wszystkiego dosyć, wiesz? przestała się przejmować, zaczęła tłumić w sobie wszystkie uczucia. ból, który zadawałeś jej coraz częściej.. na początku zabijał, ale nauczyła się z nim żyć. było ciężko, owszem. może nie jest jej lepiej, ale na pewno trochę łatwiej.
|
|
|
|
poszła w tamto miejsce , usiadła na trawie , wzięła głęboki wdech i ze łzami w oczach obiecała sobie , że zapomni.
|
|
|
|
Ta sama myśl gdy zasypiam i ta sama gdy się budzę. Jeden obraz przed oczami, jedno imię na końcu języka. Jedno pragnienie.. Inaczej niż zwykle, zupełna odmiana. Przeciwieństwo ogółu. Nieco przerażające uczucie. To nie strach, to nieopisane szczęście. Wszystko czego można chcieć. Niczego nie zmieniać, niczego cofać ani przyspieszać. By było tak jak jest. Jedyny cel. Nic do stracenia, dużo do zyskania. Śmieszność wspomnień. Powiew chamstwa? Może świadomość głupoty?! Prywatne niebo. Moje własne. Tam zostaje.
|
|
|
|
siedziała skulona na podłodze. patrzyła pustym wzrokiem w porozrzucane po pokoju fotografie. na ich miłość uwiecznioną na kawałku papieru. świadomość, że już nigdy na niego nie spojrzy, że nigdy więcej nie zobaczy tych ciemno-grafitowych tęczówek, raniła ją tak mocno, że czuła od środka rozdzierający ból. dlaczego tak jest, że każdy z czasem odchodzi? nawet, kiedy zapewnia, że kocha? że będzie już zawsze obok? właśnie kończyła pić trzecią butelkę białego wina, które dotychczas piła z nim, siedząc wieczorami w milczeniu. tak bardzo uwielbiała jego cień, rzucony na jej jaśminowe ściany, tak bardzo kochała patrzeć w jego ogromne oczy, odbijające płomienie świec. kochała go całego. a teraz? po prostu odszedł. ilość alkoholu, który wypiła, przypomniała o swoim istnieniu. zapłakana, usnęła. wtedy w drzwiach stanął on. miał przekrwione oczy i trzydniowy zarost. usiadł koło niej, wtulił się w jej włosy. - nie potrafię bez Ciebie żyć, aniołku... - wyszeptał.
|
|
|
|
nie lubię, kiedy wspomnienia rzucają mi się na szyję nie lubię płakać, kiedy widzę Twoje zdjęcia nie lubię w sobie tego całego sentymentu, który owe łzy mi wyciska nie lubię, kiedy palcami dotykam Cię tylko na tym monitorze, bo inaczej już nie mogę.
|
|
|
|
Wiesz, zastanawiam się czy znasz takie uczucie jak tęsknota za kimś? Jeśli nie, to spokojnie mogę Ci to wytłumaczyć, bo jakby Ci to powiedzieć, znam tu uczucie doskonale bo jest we mnie co dnia. Tak zwane serce, które tak zwanie bije, bije i tak tylko dla Ciebie, tęskni. Bijąc dla Ciebie tęskni za Tobą! To uczucie, że masz wielką potrzebę bycia przy kimś, być blisko, przytulić się i trwać wiecznie. Ale niestety, nie można... Nie można z wielu powodów. Czasami, ta osoba jest daleko stąd, a czasami jest dwie ulice dalej, ale nie chce żebyś była blisko.
|
|
|
|
Czasem po prostu nie jesteś w stanie zrobić już nic, bo nie masz siły walczyć o coś, co przybija Cię z każdym dniem coraz bardziej.
|
|
|
|
Zdala od ludzi, przy których trzeba wciąż udawać.
|
|
|
|
I tak się nagle wszystko urwało? Nagle się nie znamy? Że niby ta cienka linia między nami pękła?
|
|
|
|
Do czyjegoś serca nie wchodzi się z ciekawości.
|
|
|
|
Nie da się zmienić ludzi, nie niszcząc im życia.
|
|
|
|
Porozmawiajmy o tym, jak ciężko jest zapominać.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
