 |
|
gdyby każda strata mogła zysk dać
|
|
|
|
tak wiele serc, wiele słów, wiele snów jest w nas
|
|
|
|
zapomniałam jak się czułam, gdy świat padł u naszych stóp
|
|
|
|
czasami mi smutno i też nie mam gdzie z tym pójść
|
|
|
|
nocą ludzie wydają się bliżsi, wszystko zniża się do szeptu, wszystko czuje się bardziej
|
|
|
|
przyszło nam przejrzeć na oczy
|
|
|
|
smaku twego nie znam, choć tak często cię mam na końcu języka
|
|
|
|
od kiedy pan tu jest, czuję, że istnieję
|
|
 |
|
Czasami wydaje mi się, że już jest lepiej, że wszystko idzie w dobrą strone i w końcu uda mi się wyjść na prostą, ale wystarczy chwila i znów wszystko wraca. Wszystko o czym próbowałam zapomnieć przez cały ten czas znów wróciło ze zdwojoną siłą przez co utrudnia normalne funkcjonowanie. Wróciła cała przeszłość, wspomnienia, uczucia, które tak bardzo bolą. Dlaczego to wszystko musi być takie trudne? Dlaczego nie potrafię uwolnić się od przeszłości i w końcu normalnie żyć? / s.
|
|
|
|
ile cię trzeba dotknąć razy, żeby się człowiek poparzył ?
|
|
|
|
człowiek też może stać się na nałogiem
|
|
|
|
drwi z blizn, kto nigdy nie doświadczył ran
|
|
|
|
Dodaj komentarz
