 |
|
Spójrz w lustro. Widzisz osobę, którą byłaś kilka lat temu? Tą niewinną, bezbronną dziewczynkę, która jest zagubiona sama w sobie i pozostawiona na pastwę losu przez mężczyznę, który miał być dla Ciebie wzorem do naśladowania, miał wiernie przy Tobie trwać i wspierać Cię w trudnych decyzjach. Miałaś przedstawić mu swojego pierwszego chłopaka, miał czuć dumę przekraczając próg szkoły, miał być kurwa dla Ciebie ojcem. A teraz zamknij oczy i pomyśl o tym co jest. Zamiast trwać przy Tobie, zalewa się w trupa, bełkocząc coś z kumplami pod monopolowym. Wiesz co jest najgorsze, kochana? To się nie zmieni, podobnie jak Twoja nienawiść do tego człowieka i wielka dziura na sercu./shoocky
|
|
 |
|
Czy to przejaw Twojej głupoty, czy może z nudów wkręcasz się w dziwne sytuacje, które nie powinny mieć nawet miejsca w Twoim życiu. Wszystko było takie poukładane i będzie dalej jeśli tylko się ogarniesz i zrobisz krok w przód. Tak łatwo do tej pory przychodziło Ci wytłumaczenie im wszystkim dlaczego tak się dzieje. Aż nagle Ciebie to też dopadło i uświadamiasz sobie, że to było tylko wytłumaczenie Twojego statusu, pomimo iż mówiłaś, że to Twoja własna decyzja, tylko i wyłącznie. Tak było do tej pory i we wszystkich tych wypadkach to wytłumaczenie było poprawne. Jednak teraz ono nie wystarczy.
|
|
 |
|
Czy powinnam czuć porażkę? W żadnym wypadku, to wszystko jest formą własnej decyzji, tylko i wyłącznie. Ta decyzja świadczy jedynie o dobrych chwilach, które nie mogą zniknąć ot tak po prostu.
|
|
 |
|
Znasz to uczucie, gdy idziesz ulicą i masz nadzieję, że go gdzieś spotkasz? Gdy stoisz w kolejce w supermarkecie i mężczyzna za tobą pachnie właśnie tak, jak ON, ale odwracasz się i czujesz, że coś wewnątrz ciebie właśnie się łamie? Może to właśnie serce? Gdy telefon wibruje, a ty biegniesz przewracając wszystko dookoła, chcąc zobaczyć na wyświetlaczu jego imię? Gdy piosenka w radiu niszczy cię od środka, bo kiedyś właśnie przy niej powiedział ci, że masz piękne oczy? Gdy każdy dzwonek do drzwi przyprawia cię o zawał? Gdy nadzieja zadomowiła się w tobie na dobre? Powiedz mi, czy znasz to uczucie, kiedy kochasz tak bardzo, że aż boli? [ yezoo ]
|
|
 |
|
Po prostu źle się trafia. Wychodzi na to, że to jeszcze nie było to. Czegoś brakowało, rozumiesz? Możesz się starać, robić wszystko, żeby było dobrze, jak najlepiej, możesz nawet stawać na głowie, a i tak niewiele z tego wychodzi, bo to nie ten człowiek. [ yezoo ]
|
|
 |
|
Samotność nie polega na niemożności poczucia bliskości drugiej osoby, Na spędzaniu samemu czasu, nawet nie na braku drugich uszu do wysłuchania Twoich problemów. Samotność to coś innego. Tylko nie wiesz co, ale kiedyś się dowiesz i wrócisz do tego wpisu, aby go dokończyć.
|
|
 |
|
Zadzwonisz do mnie i powiesz, że jesteś pijany w cztery dupy, bo tak Ci się podoba. Ale wiesz, pozwolę Ci na to. Zaczniesz przeklinać na to, że nie wiesz jak masz wrócić do domu, to mnie rozśmieszy. Pojawię obok Ciebie, przyjadę, gdzie będziesz chciał. Potem mi chuchniesz dymem prosto w twarz a ja się zaciągnę na odległość. A na sam koniec złapiesz i pocałujesz... ale to już będzie za wiele. Na to już nie pozwolę.
|
|
 |
|
Niczego tak bardzo w życiu nie żałowałam, jak tego...
|
|
 |
|
Pamiętasz, kiedy powiedziałaś, że to już koniec? Że już go nie kochasz, że to wszystko minęło, prysło, zniknęło, ot tak? Kiedy wmawiałaś sobie, że to już przeszłość, że nie ma sensu zawracać, że trzeba iść do przodu, po nowe? Kiedy zarzekałaś się, że jego imię na wyświetlaczu telefonu to tylko nic nie znaczący zlepek liter, który nie wzbudza w Tobie żadnych uczuć? Kiedy obiecałaś sobie nowe życie i jego szybką realizację? I już wzięłaś głęboki wdech, który miał Ci ułatwić ten pierwszy krok do przodu, ale nagle się zachłysnęłaś. Wciąż boli, prawda? [ yezoo ]
|
|
 |
|
Człowiek jest w stanie znieść wiele, ale psychika zagracona emocjonalnymi porażkami w końcu wysiada. [ yezoo ]
|
|
 |
|
Nie potrzebuję hashtaga, statusu, wręczanej znienacka róży, częstych wypadów za miasto, na kolację lub do kina oraz ciągłego zapewniania mnie, że jestem ważna. Nie potrzebuję ani słów, ani całej listy dóbr materialnych. Chcę jedynie Twoich palców przesuwających się z samego rana po linii moich żeber i szeptu "wstawaj, moja piękna", nawet jeśli następne co powiesz to "głodny jestem".
|
|
 |
|
Bez problemu rzucam hasłem "daj mi spokój", odwracam się na pięcie i znikam z życia tej czy innej osoby. Usuwam się, wyłączam, jakby przestaję istnieć. Dla siebie, bo się męczę. Dla niej - wiedząc, że jedyne co mogę dać to pasmo rozczarowań i bólu. Tylko z nim jest inaczej. Nie potrafię uciec. Chowam się w najbliższym kącie, jednocześnie licząc, że nagle mnie dostrzeże. Tak przeważnie jest. Napotyka się na mnie i wysyła uśmiech. Kilka sekund uniesionych do góry warg, które są dla mnie jak magnez. To ten cholerny krótki moment, przez który od lat wracam do niego co dzień.
|
|
|
|