 |
|
Egoista
Spadam coraz ciężej
rwąc na strzępy skrzydła życia
i bezmyślnie zostawiam
w błocie istnienia
porwane słowo
przysięgę nieważną
I zostawiam
wszystkich których podobno kocham
Spadam coraz ciężej
już w niepamięć ludzką
obojętną.
|
|
|
|
Ktoś
Wiatr zbiera z moich
włosów i twarzy
bladej
wspomnienia
targa i niszczy
duszę opustoszałą
kaleczy kości
wyginając rozum
mili zębami resztki
mojej skóry
żebra po cichu
o moje kruche serce
i oplata palcami resztki
mojego istnienia
|
|
 |
|
Jedyne co wiem na sto procent, że tamta dziewczyna to same kłopoty.
|
|
|
|
Byliśmy młodzi i piękni, a teraz co, tacy dorośli?
|
|
|
|
Daj mi się wpisać do jej złotych myśli, bo mam ich tyle, że nie śnisz.
|
|
|
|
Mieliśmy tazosy i żółte simensy, byliśmy młodzi i piękni, jedliśmy nic, albo mało, z domu wyganiała nas piłka i błękit.
|
|
|
|
Patrzy spokojna, chłodna, bo jest do tornad zdolna.
|
|
|
|
Nie wiem co za klub to, tłok, lufa za lufą, krok w tył i pół w bok, sport, oblewam się wódką, shot, ona szarpie moją kurtką, blond włosy spięte gumką, złość, stop, odpycham ją mówiąc: dość, idziesz albo koniec - krzyczy, ja ledwo stoję, spity śmieję się do niej, słyszysz, rzuca we mnie szkopek łychy, jak gaszony płomień syczy i znika jak w piątek dychy.
|
|
|
|
To co mieliśmy rozszarpane na pół.
|
|
|
|
Nie pamiętam jak prosi, jak koi jej dotyk, i nie pamiętam nagości białej jak sól.
|
|
|
|
Nie pamiętam jak grozi, jak pachnie jej pot i jak szepczą jej kroki, jak się kręcą jej loki, czarne jak bój, jak pragną jej oczy, jak pachną jej włosy, papierosy kładę na stół.
|
|
|
|
Chcę ją lekko musnąć w policzek, zostawia mnie, a obok ciszę.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
