 |
Zdejmij ze mnie wsztstko i pozostaw tylko miłość.
|
|
 |
"Pragnę ciebie. Całego ciebie. Z twoimi błędami, z twoimi sukcesami,z twoimi porażkami, z twoimi bolączkami, z twoimi codziennymi zwątpieniami, z troskami, które cię gnębiły i z tymi, o których już, mam nadzieję, zapomniałeś, a także tymi, o których sam nic jeszcze nie wiesz. (...) Ufff. Tylko ciebie chcę."
Federico Moccia
|
|
 |
Tęsknie za pociągami, oj tęsknie. Za oderwaniem od rzeczywistości na kilka godzin, za poznaniem nowych ludzi przypadkiem. Marzy mi się kilka godzin spędzone bez większego celu w pociągu.
|
|
 |
Jak butem w ryj, wiadomość - nieogarnianie - powstrzymanie łez.
|
|
 |
Moja babcia często powtarzała mi: Nigdy nie mów mężczyźnie wszystkiego, dziecko - on i tak tego nie doceni, a będzie chciał więcej i więcej - i to ty będziesz zawsze tą złą. Gdy dasz mu wszystko, co ci zostanie? Musisz mieć swój kawałek siebie, jakiś mały sekret, choćby dotyczył tylko tego, jaką marmoladę lubisz najbardziej. Bo kiedy będzie naprawdę źle, będziesz mogła schować się z tą marmoladą i w jej smaku odnaleźć lekarstwo na twoje łzy". ” — Alice Bloom
|
|
 |
nie jest typowym facetem, który jak coś nabroi przyjeżdża z różami i błaga o wybaczenie. jest wręcz cudownym mężczyzną, który wie jak poprawić mój humor i przeprosić nie słowami ani błahymi kwiatkami, a wyjątkowymi gestami, nawet mimo, że nic złego nie zrobił. wystarczy, że przytuli i wyszepcze jak bardzo kocha. czuję się wtedy ważna.
|
|
 |
Nigdy nie wstydź się swoich porażek. Ci, którzy Cię kochają, zrozumieją, ci, którzy się wyśmiewają, nie są Ci do niczego potrzebni.
|
|
 |
|
Chciałabym zapomnieć o każdym Twoim dotyku i pocałunku. Zapomnieć Twój zapach, oczy, głos, skórę. Zapomnieć ust i dłoni, ramion, i torsu. Zapomnieć i nie tęsknić.| k.f.y
|
|
 |
Nie poznaje Cie, nie znam człowieka którego teraz grasz - gdy Cie "łamię", widzę tamtego człowieka co kiedyś.
|
|
 |
ten rok na prawdę szybko zleciał...
|
|
 |
" Niby każdy dostaje tyle, ile jest w stanie znieść. Boże, dziękuje, że uważasz mnie za tak silnego człowieka, ale proszę, odpuść już, bo czuję, że nie długo nie będzie już czego zbierać..."
|
|
|
|