 |
|
ten człowiek uzależnia. uzależnił mnie, moje serce które tak go od zawsze uwielbia, moje zmysły. ciało nie rozumie, czemu nie przygryza moich warg czy nie całuje szyi. wyłącznie serce ostawia gdzieś te wariactwa i ten jeden raz zachowuje się racjonalnie, nie skomle, nie łomocze w piersi - leży sobie wygodnie opierając się prawą komorą o mostek mrucząc coś o tym, że w końcu nie musi zapieprzać na półtora etatu i po godzinach.
|
|
|
|
uczymy się żyć bez siebie - można tak to nazwać. uczę się zapełniać czas, znajdować masę innych zajęć, nie mieć wolnego czasu, nie pozostawiać pustego miejsca w którym stwierdziłabym, że powinien się znajdować. mimo to, nie uczę się żyć w taki sposób, by ten schemat zapieczętować na wieczność. motorem dla którego wstaję nad ranem z łóżka jest ta jedna świadomość, że za kilkadziesiąt dni znów się do niego przytulę.
|
|
|
|
kiedyś po prostu nie wytrzymam tutaj, nie przez tych ludzi - przez siebie. już biję się od środka za samo to, że jestem jaka jestem i muszę udowadniać, na drugim planie innym, lecz na pierwszym przede wszystkim sobie, że dam radę. pozdrawiam łączenie szkoły wraz z egzaminami, treningów siatkówki i piłki nożnej oraz bierzmowania! brawo, def
|
|
|
|
treening, a potem może w końcu napiszę Wam coś więcej wpisów, jakieś posty na blogach czy coś :*
|
|
|
|
wiążę te relacje na wzór, którego jeszcze jakiś czas temu byłam aktywną przeciwniczką. przyjaciele. tak, nie rozumiałam jak można utrzymywać takie powiązanie z więcej, niż jedną osobą, a teraz, patrząc na tych ludzi nie przychodzi mi na myśl inne określenie. zgadza się - Ona jest jedna, najważniejsza i nikt nie próbuje nawet się tu wpieprzać i podważać tego zdania, lecz nie mogę powiedzieć o tej grupce "znajomi" bo nie nosimy takich samych łańcuszków, nie mamy aż tylu wspólnych wspomnień czy nie nocujemy u siebie średnio dwa razy w tygodniu. są tutaj przy mnie, pozwalają mi płakać, kiedy jest źle i nie boją się moich łez. słuchają, co najważniejsze. pakują we mnie rady. masują po plecach lub wyciągają na piwo. istnieją, sprawiając mi tym największy prezent od losu.
|
|
 |
|
Magik nie umarł, po prostu Bóg chciał się nauczyć rapować.
|
|
|
 |
Nie żałuję, że Cię poznałam, bo dałeś mi zajebiste wspomnienia, a każda chwila cierpienia wywołana Twoim zachowaniem czegoś mnie nauczyła./esperer
|
|
|
|
popełniłam w życiu wiele błędów, czasami mówiłam o wiele za dużo, raniłam słowami i czynami, nie oglądałam się w tył, nie obchodziły mnie uczucia innych, wyznaczałam drogę po trupach, nie zważałam na to co mówili i będę mówić o mnie, robię tak jak lubię a nie jak mi karzą, sprzeciwiam się tak często jak mrugam, uparcie dążę do tego co chcę, jak mi się coś podoba to muszę to mieć, gardzę tymi którzy byli a teraz nie potrafią spojrzeć w oczy, rozpierdole każdą która dotknie mojego faceta, za dużo tęsknię, wspomnienia chowam głęboko w sercu, najpierw myślę potem robię, palę by zabić ból, lubię upijać się do nieprzytomności, kocham jak o mnie mówią, plotki stanowią 99% mojego życia, toleruję róż, jaram się męskimi brzuchami i jestem kobietą która niczego w życiu nie żałuje. nigdy nie pozwalam na myśli że mogło być inaczej. wszystko co zrobiłam miało swój cel i co by się nie działo, wszystko z góry już dawno jest zaplanowane. tego nie zmienię, nawet nie chcę, zawsze jestem sobą. | paulysza
|
|
|
|
nie zaczynaj ze mną. odegram się za wszystko. za każdy ból. prędzej czy później role się odwrócą i wtedy ja z uśmiechem na twarzy powiem 'a masz suko, to za moje'. | paulysza
|
|
|
|
marzy mi się coś idealnego, coś co będzie sprawiało że nigdy więcej nie będę cierpiała, marzą mi się wieczory pełne nudy, wspólna kawa przed szkołą, spacery po nocach, buziak w czoło na dzień dobry, 'kocham Cię' prosto w oczy, odrabianie razem lekcji, bieganie po plaży o zachodzie słońca, słodycze co dzień, kłótnie i sprzeczki by było po co się godzić, wspólne bity, masa zdjęć z każdej strony, moje zdjęcie na Twojej tapecie, bezpieczeństwo i czułość, bym nigdy nie zwątpiła. pewnie to o wiele za dużo dla Twojej osoby, no nic, kiedyś się doczekam. | paulysza
|
|
|
|
lubię ciemność, lubię wydobywającą się z głośników nawijkę Pezeta, lubię te bity które same sprawiają że mam dreszcze, lubię nasze jedyne zdjęcie które widnieje na tapecie, mogę wpatrywać się w nie bez przerwy, mówiąc cicho jak strasznie tęsknię. lubię bolące płuca od trującego dymu. lubię to jak doskonale maskuję moją słabość do Ciebie. nie możesz wiedzieć, wszyscy inni, nie Ty. | paulysza
|
|
|
|
|
Dlaczego Bóg nazywa się Bóg? Bo Pezet było już zajęte. ♥
|
|
|
|
Dodaj komentarz
