 |
|
"Nie ma nic bardziej tragicznego niż żebranie o gest, o uśmiech od ukochanej Istoty. Przy tej tragiczności blednie wielka inna tragiczność, tragiczność cielesnego kalectwa, tragiczność duchowego kalectwa... wielka tragiczność blednie przy tragiczności żebrania o miłość." / Edward Stachura
|
|
|
|
Ocieplenie, które nadeszło odsłoniło to co przykrywał śnieg. Wyczerpany świat. W kolorach mocno wyblakłych. Zlałam się z nim w jedną całość. Jestem tylko nicością i wypełnia mnie nicość. / notogarning
|
|
 |
|
Wrażliwość mnie wykończy. Naprzemienna depresja z nerwicą. A mimo to jestem wariatką z wielkim poczuciem humoru. Nikt by nie odgadł.
|
|
|
|
Znalazłam miłość. Ma piękne oczy, których kolor przypomina lazurowe wody zmieszane z zachmurzonym niebem. Jest w nich piękno emocji. Głębia, której nie znają żadne oceany. Jej dotyk jest kojący. Wycisza i oczyszcza ze wszystkich negatywnych emocji, trudów dnia minionego. Potrafi słuchać. Patrzy bystrym wzrokiem i chłonie moje słowa, rozumie. Kroczy za mną, gdziekolwiek bym nie poszła. Jest pięknem w czystej postaci. Jest moja i czyni mnie nieszczęśliwszą osobą na świecie.
|
|
|
|
Świadomość słabości - kiedy kolejny raz łamiesz słowo, dane samemu sobie. Potwierdzenie beznadziejności i pustości gdy zdajesz sobie sprawę, że na nikim nie można polegać, nawet na sobie. AUĆ/ notogarnig
|
|
|
|
Najgorsza jest empatia. To ona tak męczy. Tak chciałabym nie czuć tego bólu. Bólu, który towarzyszy mi po każdym oglądniętym niechcący drastycznym obrazie. Bólu, który odzywa się, gdy w najmniej odpowiednich momentach, obraz wylewa się z pamięci na myśl. Tak bardzo czasami chciałabym wyłączyć na chwilę słuch nastawiony tylko na negatywną wiadomość. Słuch, który buduje później obrazy zalegające w umyśle i dręczące mnie całymi latami. .
|
|
|
|
"Zrozumiałem, że gdy się raz odejdzie, nie ma już prawdziwego powrotu. To dotyczy wszystkich sytuacji tego typu." / Sławomir Mrożek "Varia. Życie i inne okoliczności"
|
|
|
|
Umieram. To bezsensowne. Nie taki był plan, w każdym razie nie mój. Możliwe, że wszystko zmierzało do tego punktu. Ale bez mojej wiedzy. Mój plan nie był taki. Mój plan był lepszy. Mój plan miał sens. Patrzę w lufę i wiem, że właśnie stamtąd nadejdzie posłaniec. Przewoźnik. Czas na ostatni śmiech. Światełko w tunelu może być iskrą zapalnika. Czas na ostatnie łzy. Mogliśmy razem zmienić to życie w coś dobrego. Gdybyśmy postępowali zgodnie z planem. Ostatnia myśl. Wszyscy pytają jaki jest sens życia, a nikt nie pyta, jaki jest sens śmierci. /Jo Nesbo, "Trzeci klucz"
|
|
|
|
Zielona chwila. Ciągłe wzloty i powolne lądowania. Grawitacja dziś nie działa, dajemy ponieść się zmysłom i wzlatujemy ku górze. Lewitacja na najwyższym poziomie, na najskrytszych marzeniach. Stan uniesień, z windy do szybowca... serce przyśpiesza i zwalnia. Wszystko wydaje się być proste. Kocham świat. Kocham życie. Kocham tych ludzi. Kontroluje czas, wszystko nabiera innego tępa. Bez pośpiechu, powolnie zapadam w sen i aż do jutra...do czasu aż wyląduje na stałe... w tym innym świecie, w szarych barwach, z innymi ludźmi. / notogarning
|
|
|
|
Coraz częściej zdaje mi się, że poszukiwanie romantyzmu w tym świecie, jest tak absurdalne jak poszukiwanie dobra w piekle. /notogarning
|
|
|
|
Być może nie należy brać wszystkiego tak poważnie. Być może tylko uśmiech, dobroć skierowana dla innych może nadać życiu ten wyszukiwany przez całą drogę sens. Przecież...jeśli wierzymy w przeznaczenie, to i tak nie mamy wpływu na to co nastąpi....chyba, że mamy wpływ na wszystko i nie przeżywamy tego co jest nam pisane, tylko właśnie samodzielnie piszemy historię. Może nie należy wszystkiego ciągle analizować. Może należy tylko żyć. Być. Kochać...MOŻE./ notograning
|
|
|
|
Dodaj komentarz
