|
dzwoni budzik, który przekładam o dziesięć minut parenaście razy, zazwyczaj spóźniając się przez to do szkoły. ogarniam poranną toaletę, co zajmuję mi jakieś pare minut, nie spojrząc nawet w lustro. ubieram pierwsze lepsze spodnie dresowe i wielką bluzę z szafy brata. po drodze zgarniam plecak, gdzie pakuje obojętnie jakie zeszyty. przyklejam uśmiech na twarz w autobusie przy kasowaniu biletu, a odklejam go dopiero po powrocie do domu. przebieram się w piżamę, przykrywam kołdrą - zasnę na jakieś pare godzin. budzę się pod wieczór sprawdzam nieodebrane połączenia od przyjaciół, łapie za laptopa i oglądam mój ulubiony serial - dokładnie przypatruję się jak wygląda prawdziwa miłość, bo nigdy jej jeszcze nie zaznałam. tak właśnie mijają mi dni bez człowieka, któremu oddałabym wszystko za każde kocham cie z rana. dni nie byłyby tak monotonne jakie są teraz. wszystko by się zmieniło gdybym takiego poznała. /stawiamnachillot
|
Dodaj komentarz
