 |
|
Moje pięć minut co trwa już dekadę. Przetrwałam, choć wiele żmij pluło jadem.
|
|
|
|
Jeśli jesteś z nami podnieś ręce,dotknij chmur.Razem przebijemy głową każdy mur.
|
|
|
|
Tylko popatrz ile wokół nas jest kurestwa. Coraz mniej międzyludzkich więzi i braterstwa. Na rzecz udawanych gestów i pozerstwa. Od tego fajansu oddziela mnie gruba kreska.
|
|
|
|
Numer Raz, nie piętnaście, nie wydaje mi się, żebyś znał mnie. Niepotrzebnie grzebiesz w stylach, nie bierz tego, tak na serio, tak nad wyraz.
|
|
|
|
Mam swoje wartości i to jest mój syndrom. Mogłabym do was wpaść, ale jak wszyscy wyjdą.
|
|
|
|
Nasze sprawy kocham, chcę mieć tak zawsze, ja patrzę - jak Ty nas za to nienawidzisz, bo mówimy prawdę.
|
|
|
|
Wiesz jak to jest.. Ty też myślałeś, że już amen. Dwie proste równoległe, na samotność skazane.
|
|
|
|
Choć największy cios zadał najbliższy mi człowiek,to się zdarza,Tobie też zdarzyć się może.
|
|
|
|
Nic nie nauczyło tyle co te miejsce.Bloki miejskie życie ciężkie.Chwile trudne i trudniejsze.Czy się zmieni coś na lepsze? Nim opuszczę ręce nim odejdę w zapomnienie.
|
|
|
|
Pamiętaj byś zawsze znał swoje miejsce Wychowani ci sami o których słyszałeś wcześniej.
|
|
|
|
To co odeszło już nie wróci.Stracony czas,żałujesz? -Nie musisz. Co było wczoraj to przeszłość,pierdol. Stawiam na jutro postawisz ze mną?
|
|
|
|
Gwizdy krzyki słyszysz? Dziw istny. W tych czasach ufam już tylko najbliższym.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
