 |
Szłam ulicą, wiatr rozwiewał poły mojego swetra. Próbowałam się nim owinąć ciaśniej, ale w końcu dałam za wygraną i pozwoliłam, by wirował wraz z powietrzem. Chciałam tak jak on wyrwać się i odlecieć gdzieś daleko. Czułam się nikim w tym wielkim świecie, kolejnym nic nie znaczącym istnieniem, które nie umie się cieszyć z każdego daru zsyłanego z nieba. Zamiast tego woli przeklinać zły los, płakać w poduszkę, pogrążać w rozpaczy. Nie każdy odpowiednio przystosował się do życia, niektórzy po prostu nigdy nie pasowali do tego świata, gdzie każde cierpienie jest jak ciężar na plecach, który przygniata do ziemi i nie pozwala oddychać. Przeszłam przez drogę nawet nie patrząc, czy coś jedzie. Było mi to obojętne. Dawno temu przestałam wierzyć, że gdzieś za rogiem czeka mnie szczęście. Zmierzałam donikąd. [ dustinthewind ]
|
|
 |
A Ty jakim słowem zastąpiłbyś swoje życie?
|
|
 |
czuła się wyjątkowa, gdy patrzył jej w oczy
|
|
 |
Czujesz to szczęście? Jak rozpierdala serce, każdym uderzeniem wgniatając smutek w ziemię? [ ciamciaa ♥ ]
|
|
 |
niewyobrażalne, chore i popierdolone co ze mną robisz. niepojęte jak bardzo jestem w stanie ci ulec, idiotyczne, że uciszasz krzyk moich myśli, które wrzeszczą bym jak najszybciej uciekała, zwykłym dotykiem, że po jednym uśmiechu, jestem w stanie każde swoje dotychczasowe obietnice i zarzekania, zdeptać, biegnąć wprost w twoje ramiona. kurwa, naprawdę jestem nienormalna, zgadzając się byś błądził po najskrytszych labiryntach w mojej głowie, poznając wszystkie moje słabości, byś otulał mnie w nocy swoim nierównomiernym oddechem, gdzieś w okolicy karku i budził, nazywając kochaniem. boże, chyba zwariowałam, pozwalając ci to wszystko robić, pozwalając sobie znów uzależnić się od ciebie. [ slaglove ♥ ]
|
|
 |
Bocian jak każdy Polak, wylatuje za granice by przezyć.
|
|
 |
Doszło do tego, że muszę się starać, aby złapać oddech, aby nie zapomnieć, że powinnam żyć. To dziwne, nie przypuszczałam, że kiedyś będę w takim stanie, że życie będzie dla mnie wartością podrzędną, że nie będę chcieć żyć, prawie tak mocno jak pragnę umrzeć. Ten stan jest dla mnie nowością, jeszcze trochę gubię się w zachowaniach, które mu towarzyszą, poznaję dopiero wszystkie te uczucia, które zamieszkają we mnie. Nie chcę, żeby były przy mnie długo. Marzę, że kiedyś się obudzę, zobaczę ile straciłam i nagle taka ogromna siła wpadnie do mej piersi i będę mogła zrobić wszystko, i naprawię cały świat i naprawię siebie. Stanę się lepszym człowiekiem, świat będzie lepszy z mojej przyczyny. Zawsze tego chciałam, naprawić coś, co zepsuło się już przy produkcji. Będę mieć na swym koncie dwa dobre uczynki, naprawię siebie i świat. To takie małe i nic nie znaczące czyny, ale mam nadzieję, że wystarczą i, że znów będę taka jak kiedyś. /black-lips.
|
|
 |
Jeśli znów się pogubię. Zaczekaj na mnie… Bo wrócę i wciąż może być jak dawniej. [TMK aka Piekielny ♥ ]
|
|
 |
Stałam się jego uzależnieniem. Oczkiem w głowie, jedynym dobrym wyborem i tlenem, którym oddycha. [ ciamciaa ♥ ]
|
|
 |
Jeśli znów się pogubię. Zaczekaj na mnie… Bo wrócę i wciąż może być jak dawniej. [TMK aka Piekielny ♥ ]
|
|
 |
Pragniemy rzeczy, których nie będziemy mieli i mamy to, czego w zasadzie nie chcemy.
|
|
 |
Istnieje tylko jedna rzecz, do której ludzie nigdy się nie przyzwyczają to samotność. Mało tego, z każdym dniem będzie ona coraz bardziej krzyczała w twojej duszy i domagała się egzekucji w czyichś czułych objęciach. Uśmiech na twojej twarzy wcale nie przedstawia radości, tylko sentymentalny powrót do dni, w których faktycznie był jeszcze jakiś sens wykonywania tego gestu. / net .
|
|
|
|