 |
|
pierwszym obowiązkiem wyobraźni jest przekraczać własne granice
|
|
 |
|
Siadam w ciemnym pokoju i po kilku latach patrzę na to wszystko co przyniósł mi los. Nie miałam łatwego życia. Najpiękniejsze lata wkraczania w dorosłość spędziłam pogrążając się w depresji, a później lecząc ją na kolejnych terapiach. Trwałam w destrukcyjnych relacjach, pozwalałam spychać się na samo dno. Ja po prostu.. oj tak chyba polubiłam kiedy boli, kiedy to ja musiałam starać się i prosić o uwagę. Czy można przyzwyczaić się do tego aby facet traktował kobietę jako przedmiot? Można. Można nawet podświadomie tego szukać. Ale teraz, teraz kiedy godzinami leczyłam swoją głowę, kiedy znalazłam kogoś przy kim uwielbiam się budzić, czuje że jest dla mnie szansa. Że jest szansa na normalne życie, w spokoju i poczuciu bezpieczeństwa. I mam nadzieję że te lata cierpienia były po to abym dziś mogła być szczęśliwa. / napisana
|
|
|
|
nie zatrzymuj zimy w sercu, gdy wiosna za oknem
|
|
|
|
„żegnaj cudna Notre Dame, ostojo francuskiej wiary, lecz gdy wiara ginie w narodzie, katedry ponoszą ofiary..”
|
|
|
|
zamknąć oczy i odlecieć tam, gdzie nikt nie stawia granic
|
|
|
|
właśnie nadeszło kiedyś i nic się nie zgadza
|
|
|
|
są takie noce, przyjacielu, kiedy świat się kończy. świat odchodzi i zostawia nas z rozszerzonymi źrenicami i bezradnie opuszczonymi rękoma
|
|
|
|
wiesz, serce może pękać, ale i tak bije dalej
|
|
|
|
nie opłacało się ufać ludziom. to była dla nich za wysoka poprzeczka
|
|
|
|
przejmujemy się głupotami a później okazuje się, że wczorajsze problemy były jedynie rozgrzewką
|
|
 |
|
Powiedz jedną rzecz Czy nie meczy Cię donikąd bieg? Czyżbyś więcej chciał? Ciągła walka swe granice ma...
|
|
|
|
nienawidzę nocy, w których żeby cię zobaczyć muszę zamknąć oczy
|
|
|
|
Dodaj komentarz
