 |
dopiero wtedy wiesz co to życie, kiedy każdego dnia jesteś gotów oddać je drugiej osobie
|
|
 |
"kilometry problemów, sto powodów by odejść, znalazłem jeden dla którego chce żyć- mówie o tobie"
|
|
 |
tak pośrodku między "daj bucha" a "żyj dla mnie"
|
|
 |
"kieliszki w góre, nie pije za błędy, gdybym to robił nie wypuszczałbym kieliszka z ręki"
|
|
 |
więc pij za wolność i wyjście na prostą, osobno, bo razem nam się zjebał światopogląd, podobno
|
|
 |
Myślenie o tobie doprowadza mnie do obłędu
|
|
 |
szukam siebie i nie moge odnaleźć. gdzie jest tamten dzieciak, który miał w sobie wiare? gdzie jest uśmiech, który pocieszał innych? gdzie jest charakter, który zawsze był silny?
|
|
 |
"dziś sie czuje jakbym zrobił wszystko, dlatego teraz mam ochote na nic"
|
|
 |
Ludzi doceniamy właśnie wtedy kiedy odchodzą. Wtedy dociera do nas jak wiele dla nas znaczą. Dociera do nas, że nikt nie jest w stanie ich zastąpić. I kiedy tracimy kogoś na zawsze, wszystkie chwile stają przed oczami. Każde dobre i złe wspomnienie. Każde słowa, ale i każde kłótnie. Każde gesty, każde rozmowy, i każde spólne spędzanie czasu. Każdy uśmiech, każde spojrzenie i każdy kształt. Wszystko, na co nigdy nie zwrócilibyśmy uwagi. Właśnie wtedy, gdy kogoś stracimy dochodzi do nas, że wart był więcej, niż byliśmy sobie w stanie wyobrazić. I wtedy zaczynamy żałować, że nie byliśmy dla tej osoby lepsi. Że nie daliśmy jej tyle, ile oczekiwała. Aż w końcu zaczynamy się obwiniać, o to co się stało. Bo wiemy, że to się już nie odwróci. Jak ktoś oczy zatrzasnął, tak ich już nie otworzy. I to jest najgorsze, najgorszy jest ostatni widok, i świadomość, że już nie powróci.
|
|
 |
Nie zapomina się o celu, jeśli chcesz osiągnąć sukces, kobieto!
|
|
 |
w mojej głowie wyobraźnia co przenosi szczyty gór
|
|
 |
"to jest rzeczywistość, masz nic albo wszystko, jestem monoteistą, wierze tylko w siebie"
|
|
|
|