 |
zostaw mnie. odejdź. idź do niej. ona jest cudowna, wspaniała, pusta i chce być mną. ona bardziej na Ciebie zasługuje.
|
|
 |
pogubiliśmy się w tym wszystkim, zauważyłeś?
|
|
 |
kiedyś o mnie zapomnisz, tak jak zapomina się jak smakowała wczorajsza kawa albo tak
jak zapomina się o zeszłorocznym śniegu. zapomnisz jaki ból był wmieszany z pierwiastkami
szczęścia i jak przyśpieszał oddech. zapomnisz pojedyncze słowa, gesty, myśli. wszystko uleci
z Ciebie, jak życie z człowieka przejechanego przez ciężarówkę. i okaże się, że scenarzysta który
to wszystko poskładał w swojej malutkiej główce, nie zrobił kariery, nie zarobił milionów, a zamarzł
w parku z butelką taniego wina w ręku. Ty kiedyś zapomnisz jak smakowało moje imię, oddasz serce w
depozyt komuś innemu, komuś lepszemu. szczęście wypełni Cię po brzegi, od paznokci u stóp, do
końcówek rzęs. życzę Ci tego, wiesz. i będziesz żyć w spokoju, łykać złudzenia w pigułkach
każdego pojedynczego ranka, ale nic nie będzie takie samo jak nasza samotność we dwójkę,
JAK NASZE BYCIE RAZEM OSOBNO.
|
|
 |
dzisiaj zaczęłam rozumieć czym jest miłość, jeśli w ogóle istnieje. kiedy jesteśmy osobno, oboje
czujemy brak tej drugiej połówki. jesteśmy niekompletni, jak książka w dwóch tomach z których pierwszy
zaginął. tak właśnie wyobrażam sobie miłość - niekompletność w nieobecności.
|
|
 |
cel w życiu? zbudować piękną, drewnianą ławkę i doczekać starości , usiąść na niej i powiedzieć.
: "wszystko co zrobiłam w życiu zrobiłam najlepiej jak potrafiłam."
|
|
 |
mimo że to nie smierć rozdzieliła ich drogi, dla niej on umarł, opuścił ten świat bezpowrotnie..
|
|
 |
marzę o cofnięciu czasu. chciałabym wrócić na pewne rozstaje dróg w swoim życiu, jeszcze raz
przeczytać uważnie napisy na drogowskazach i pójść w innym kierunku.
|
|
 |
kołyszę się na nitce nieokreślonych pragnień
|
|
 |
czy to, że nie potrafię pogodzić się z tym, że nie ma już nas jest oznaką słabości?
|
|
 |
człowiek szuka miłości, bo w głębi serca wie, że tylko miłość może uczynić go szczęśliwym
|
|
 |
nie wiesz jakie to uczucie toczyć bitwe o przegrane sprawy
|
|
 |
lepiej udawać szczęśliwą, niż tłumaczyć każdemu co mi jest
|
|
|
|