 |
|
Kocham momenty, gdy moja pamięć zawodzi. Wtedy nawet połowe nocy przesypiam, a łzy nie kapią na poduszkę.
|
|
 |
|
Kiedyś myślałam, że da się odkochać tak na zawołanie. Że wstanę, powiem głośno "Już cię nie kocham", i tak się stanie. Myliłam się, i to jest ku.rwa najbardziej żałosne.
|
|
 |
|
Nie znoszę gdy ktoś mówi mi, że jestem twarda i dam sobie rade, bo nie wie, że w środku mnie rozkurwia na części.
|
|
 |
|
Spadam w dół i nie ma nikogo, kto mógłby mnie uratować. Krzyczę, ale nikt nie słyszy. Nawet nie próbuje usłyszeć.
|
|
 |
|
Wiesz co jest gorsze od płakania w poduszkę? Pustka. Taka chwila kiedy po prostu siedzisz i wpatrujesz się w niebo, wiesz, że nie możesz nic zrobić i ogarnia cię to przerażające poczucie bezsilności, które zżera cię od środka. A Ty nie robisz nic. Po prostu się przyglądasz.
|
|
 |
|
Gdy się ciągle żyje nad brzegiem przepaści, już się jej nie dostrzega... moja już dawno zniknęła.
|
|
 |
|
I znów wstanę rano. Pociągając tuszem rzęsy, powiem do siebie : jesteś gotowa, by ponownie się rozczarować.
|
|
 |
|
Trzeba marzyć tak, jakby się miało żyć całą wieczność i żyć tak, jakby się miało umrzeć jutro.
|
|
 |
|
Trzymaj się z dala od ludzi, którzy próbują umniejszyć twoje ambicje. Mali ludzie zawsze tak robią, ale ci prawdziwie wielcy dają ci poczucie, że ty także możesz być wielki.
|
|
 |
|
Życie stawia przed Tobą wymagania na miarę sił, które posiadasz. Możliwy jest tylko jeden bohaterski czyn: nie uciec.
|
|
 |
|
Nie należy ani okrętu przytwierdzać do jednej kotwicy, ani życia opierać na jednej nadziei.
|
|
 |
|
Życie jest za krótkie by codziennie rano budzić się z pretensjami do całego świata. Więc kochaj tych, którzy dobrze cię traktują, przebacz pozostałym i uwierz, że wszystko dzieje się z jakiegoś powodu.
|
|
|
|